220807

07 augustus 2022: 19e zondag door het jaar' (2022)

 

Vreest niet! Wees waakzaam! (Lc 12, 32 - 48)

 

Gonda Mertens

Begroeting

Laten we deze viering beginnen in Naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.
 
Lied: 104 Gegroet en gezegend
 

Inleiding

Toen Marcel me meedeelde dat hij vandaag niet hier kon zijn hoorde ik het in Keulen donderen…
Er werd al zoveel geschoven en gewisseld dat ik bij andere voorgangers niet nog eens wilde aandringen om te ruilen …en zo ben ik met een klein hartje toch maar aan de voorbereiding van deze viering begonnen.
Het is mijn bedoeling om wat uitvoeriger stil te staan bij de voorgeschreven lezing voor deze zondag, een wat langere en niet eenvoudige perikoop uit het evangelie van Lc 12, 32-48.
Jezus is op dat moment onderweg naar Jeruzalem en geeft aan de leerlingen en de menigte die hem volgt nog een aantal concrete richtlijnen voor de tijd dat hij niet meer bij hen zal zijn en zij alleen verder moeten trekken.
Ook vandaag zijn wij zoals alle mensenkinderen onderweg en ik vraag me af waarheen?
We leven in een snel veranderende wereld en krijgen de indruk dat de huidige wereldorde en het voortbestaan van onze planeet zwaar onder druk staan…
Veel mensen geraken ontmoedigd en zien nog nauwelijks een uitweg…
Anderen engageren zich haast bovenmenselijk in het zoeken naar een oplossing voor de noden en problemen van door lijden en tegenspoed getroffen tochtgenoten.
Vandaag horen we Jezus een aantal keren aan zijn leerlingen zeggen:
‘Vrees niet, kleine kudde, want jullie Vader heeft jullie het koninkrijk willen geven.
Welk koninkrijk had Jezus op het oog en wat spreekt mij daarin vooral aan?
 
Gebed

Heer God gij hebt mij tot dit bestaan geroepen
Mijn leven is als een schaduw, het verwelkt als een bloem op het veld
Gij weet wat er in mij omgaat en hoe ver ik nog af sta 
van uw droom, uw koninkrijk, een hemel op aarde!
Gij kent mijn zoeken, tranen, angst en pijn
Vuur mij aan om waakzaam door het leven te gaan en alles loslaten
wat de komst van uw Rijk verduistert en belemmert.
Inspireer mij dat ik met veel liefde de aarde omhels    
en zorg draag voor het leven dat mij werd toevertrouwd.
Voltooi uw beeld dat diep in mij is neergelegd.
Ik bid om wijsheid en moed zodat ik opkom voor wat
niet vergaat, leer mij zien wat ‘echt’ belangrijk is.
bij U alleen is vreugde, vrede en blijvend geluk te vinden.
 
Eerste lezing

De Dalai Lama hangt geen rooskleurig beeld op van onze westerse mentaliteit, wanneer hij zegt:

‘Wat me het meest verbaast
bij de westerse mens is dat hij
zijn gezondheid opoffert om
veel geld te verdienen.
Vervolgens offert hij het geld
weer om zijn gezondheid te
herstellen. En dan is hij weer
zo bezorgd over de toekomst
dat hij niet geniet van het
heden, met als gevolg dat hij
niet in het heden, maar ook
niet in de toekomst leeft. Hij
leeft alsof hij nooit zal sterven
en sterft terwijl hij nooit geleefd heeft

Lied: 563    Kom in mij
 
Tweede lezing: Lc, 12, 32 - 48
 
Stille Muziek:
 
Homilie


Volgens Lc is Jezus op weg naar Jeruzalem. In het evangelie van deze dag lezen we in 9, 51:
Toen de tijd naderde dat Hij van de aarde zou worden weggenomen, ging hij vastberaden op weg naar Jeruzalem.
Jezus anticipeert op zijn afscheid en geeft zijn volgelingen nog wat richtlijnen voor onderweg…

Zoals de leerlingen toen, zijn wij vandaag eveneens op weg, wel met een uitgedund aantal en vooral oudere geloofsgenoten, ook aan ons zegt de Heer:
‘Vrees niet kleine kudde, want jullie Vader heeft jullie het koninkrijk willen schenken’.

Welk koninkrijk had Jezus op het oog?
Voor de leerlingen was dit niet meteen duidelijk…maar voor wie wel?
Voor mij blijft het rijk Gods enerzijds een onvoorstelbaar mooi en fascinerend ideaal - vrede en gerechtigheid voor alle mensen, een hemel op aarde, maar anderzijds ook een onwaarschijnlijk  raadselachtig gebeuren in een niet te voorspellen zeer verre of nabije toekomst…

Ik maak me zorgen over wat ik lees en hoor maar ook nog via TV te zien krijg en daar word ik niet vrolijk van, zoals niemand van ons veronderstel ik. 
Wat staat onze kinderen, kleinkinderen en de volgende generaties nog allemaal te wachten?

Als de komst van het Rijk Gods alleen zal afhangen van mensen, ziet de situatie er naar mijn aanvoelen niet zo rooskleurig uit! Maar uiteindelijk hoop en geloof ik dat God zelf zijn Rijk zal vestigen op aarde en dat het toegankelijk is voor ieder die zich er met hart en ziel voor engageert.

Daarom bevestigt Jezus zijn oproep:  ‘Vrees niet! maar eveneens ’Wees waakzaam!

Mijn vraag hierbij: zal ik thuiskomen? Zal de mensheid ooit thuiskomen? Het antwoord is open…
Jezus geeft aan zijn leerlingen en trouwe volgelingen van toen en nu, wijze raad:
Zoek liever het koninkrijk en die andere dingen zullen je erbij worden gegeven (12, 3)
Wat bedoelde hij met die andere dingen?
Zou dit een aanwijzing betekenen om de tekenen van de tijd ernstig te nemen en om op zoek te gaan naar nieuwe vormen en wegen voor onze kapel en geloofsgemeenschap?

God wil ons in deze tijd iets leren, zegt Tomas Halik.
De Kerk moet op een andere manier nadenken over haar relatie met de seculiere cultuur.
Ze moet proberen een brug te slaan tussen geloof en scepsis, geloof en wetenschap, en héél oprecht en geduldig een open gesprek aangaan met een wereld in snelle verandering!
Geloof, hoop en liefde zijn onlosmakelijk verbonden met trouw en vertrouwen. 
God blijft trouw aan zijn belofte ondanks de ontrouw van mensen…
Wie aandacht heeft voor de uitdagingen van deze tijd zal op een andere manier kijken naar religie en kerkvorming. De Kerk zal moeten proberen om gelovigen, anders - en - niet gelovigen samen te brengen rond de grote bestaansvragen, wat ’echt’ belangrijk is in het leven van ons allen.
Als Kerkgemeenschap luisteren we misschien nog niet onbevangen en aandachtig genoeg naar het nieuwe dat hoopt aan het licht te komen en ook in andere culturen wil doorbreken.
De Kerk kan dan een tussenstop of herberg worden voor zoekenden van allerlei pluimage…

Wanneer we echter thuishoren bij diegenen waarnaar de Dalai Lama verwijst, zullen we ons blijven vastklampen aan pseudo zekerheden, en zijn we niet klaar voor het Rijk Gods!
Ieder van ons kan, hoe ook, een signaal of teken zijn van Gods liefdevolle zorg voor mensen.
Wie zich geroepen voelt om hulp en onderdak te bieden aan vluchtelingen, moet dit doen.
Een ander haalt kracht en bezieling uit een droom of een openhartig contact van mens tot mens…Alles kan je inspireren tot daadwerkelijk engagement voor Gods Rijk, een hemel op aarde!
Zien soms even!
God is ook daar waar wij Hem op het eerste zicht niet verwachten, zoals in lijdende medemensen in Oekraïne of op veel andere plaatsen, waar in onvoorstelbaar schrijnende situaties, mensen in hun rotsvast geloof de nodige kracht en inspiratie vinden om staande te blijven, spijts alles…
Aan hen zegt de Heer: ’Vrees niet’

We moeten Gods beeld en aanwezigheid ook durven onder ogen zien in het betraande en gekwetste gelaat van de ontelbare slachtoffers van oorlog en geweld, overal in de wereld.
Daarom is en blijft de inzet voor de komst van Gods rijk, een wereld van gerechtigheid en vrede voor alle mensen, het belangrijkste oriëntatiepunt voor eenieder die de weg van Jezus wil gaan.
En allen worden wij uitgenodigd om daarbij ook met aandrang te bidden: Uw Rijk kome!
 
Lied: 851 Kleine psalm  Dat een mensennaam in eeuwigheid gebeiteld staat
 
Wees Waakzaam!

Het evangelie roept iedereen op om elk ogenblik klaar te staan en mee te kunnen gaan met de Heer als hij aanklopt. Aan onze tijd op aarde komt een einde. De dood is een grens…
Maar de dood kan niet afnemen wat we aan anderen hebben gegeven; liefde, dienstbaarheid, geduld, goedheid, tederheid…Openstaan voor anderen is openstaan voor God.
Hij is onze enige hoop en houvast, aan zijn liefde komt geen einde!
Daarom zegt Jezus herhaaldelijk: ’Vrees niet kleine kudde’
En verder horen we ook ‘Doe je gordel om en houd je lampen brandend!
De gordel verwijst naar de uittocht uit Egypte. De lange kleren werden opgetrokken om meer bewegingsvrijheid te hebben. Zo ook moeten wij steeds opnieuw bereid zijn om naar anderen te gaan, een familielid, een vriend, een buur een onbekende, een mens in nood…

We moeten ook zorgzaam omgaan met het stukje aarde dat binnen ons bereik ligt, we hebben niet het recht het te vergiftigen of onleefbaar te maken voor wie na ons komen…

De brandende lampen doen vanzelfsprekend denken aan de parabel van de tien bruidsmeisjes.
Ze weten niet wanneer de bruidegom zal aankloppen en hun lampen mogen zeker niet uitdoven…
Houd de lamp van geloof, hoop en liefde brandend, laat je niet afleiden door bijkomstigheden.
Jezus prijst allen gelukkig die hij bij zijn komst wakende zal vinden en die de hun opgelegde taak met liefde en zorg vervullen. Allen die zo op weg zijn, hoeven niets te vrezen…
De Heer zal hen aan zijn tafel nodigen en hen bedienen.

Ik wil toch graag eindigen met enkele woorden van Meister Eckhart die zei:
‘Laat je ego los en laat alles los waar je je aan vastklampt.
Doe afstand van een verkeerde manier om met bezit om te gaan
Wie op weg gaat en het overbodige opruimt komt thuis!
Gods liefde is gericht op ons ontwaken en ons thuiskomen!
Wees Waakzaam! Vrees niet!
 
Lied: 826 Psalm 126   Als God ons thuisbrengt
 
Onze Vader: laten we een kring vormen rond het altaar om samen het Onze Vader te zingen.
 
Vredewens:
Moge de vrede van God op ons rusten en ons hart verlichten, nu en in alle tijden
Laten we elkaar een teken geven van vrede!
 
Communieritus
Ik wil deze viering afronden met het delen van het brood, het teken van Gods nabijheid.
 
Enkele voorbeden
Lied: 114   Uit naam van de wereld: 
Strofe1-2-4-5-7-9-10-12
 
Slotgebed: zie boven
 
Lied: 197  Zegening 

Contactinformatie

©2005-2024 Filosofenfontein

✉️   info@filosofenfontein.be

Ondernemingsnummer: 0775.603.387

Bankgegevens:"FIFO Heverlee" 

KBC: BE11 7340 3906 5848

Volg ons op Sociale media

QR Code

Door je camera op deze code te houden krijg je het adres van deze website op je smartphone of tablet. Dan kan je de hele website bekijken.