Boekbespreking: ‘Soif’ - Amélie Nothomb, vertaald in ‘Dorst’ door Marijke Arijs

door Jacques Perquy

verschenen in de e-Bubbels van 31/07/2020

Mijn aandacht op de kleine roman van Amélie Nothomb werd gewekt door een korte aankondiging in de pers. Daarin werd beschreven dat het om het passieverhaal gaat van Jezus, in zijn eigen woorden verteld.

In deze roman geeft Nothomb haar kijk op de figuur van Jezus die zij - naar zij zelf meedeelt - bewondert en wiens lijden haar altijd geïntrigeerd heeft. Zij laat Jezus zelf aan het woord voor èn na zijn kruisdood. Zijn gedachten over dorst in letterlijke en figuurlijke zin, over liefde, lijden en dood zijn niet te vinden in het nieuwe testament.

Niet erg origineel is de beschrijving van de relatie tussen Jezus en Maria Magdalena, maar wat mij wel heeft aangesproken, zijn de zeer menselijke gevoelens die Jezus ervaart doorheen de tragische gebeurtenissen op het einde van zijn leven. Zijn gedachten en innerlijke gesprekken met zijn goddelijke Vader getuigen ook van een groot invoelingsvermogen en van ironie van de schrijfster. (Zo spreekt Jezus geregeld één van de evangelisten tegen …)

De levendige stijl maakt deze roman goed toegankelijk (al is het Frans soms erg gekunsteld - ik ben benieuwd hoe de vertaling klinkt), maar de gedachten zijn zo compact, dat je bij elke zin zou willen stoppen om die te overpeinzen, terwijl het anderzijds zo boeiend is dat je voort wil lezen …. Eén van de raadgevingen uit een recensie is, dat je maar één hoofdstuk(je) per dag zou mogen lezen.

Uitgeverij: Albin Michel, 2019