Berichtenbord

  • Voor de meest recente zondagsvieringen Klik hier

Agenda vieringen op Filosofenfontein voor de goede week:
Viering Palmzondag om 10.30 uur
Viering Witte Donderdag om 20 uur
Viering Goede Vrijdag om 20 uur
Paaswake (zaterdagavond) om 21 uur
Géén viering op paasdag!

220306

06 maart 2022: 1e zondag van de vasten (2022)

Staan in de woestijn (Lc 4, 1 – 13)

 Marcel Braekers

 
Openingszang 319: Woestijnlied

Lezing uit de profeet Joël 2,12 – 18

Gebed over de as

Barmhartige God,
Deze as herinnert ons eraan wie wij zijn:
Broze, kwetsbare mensen op weg naar U,
Zegen deze as, zegen ons allen die ons willen afstemmen op U.
Ga met ons mee in deze veertigdagentijd
Opdat wij de raakpunten mogen vinden tussen hemel en aarde,
Opdat wij uw levensadem mogen ontvangen en ervaren,
Opdat wij de weg terug mogen vinden naar het volle leven,
Zoals U het gedroomd hebt.
Mogen wij medewerkers zijn van uw scheppende bevrijding.
We vragen het, samen met Jezus, uw Mensenzoon en ons voorbeeld. Amen
 
Opleggen van askruis

We worden uitgenodigd om deze vasten met een symbolisch gebaar te openen. We leggen de assen van de verbrande palmtakken van het voorbije jaar op ons hoofd. Zoals de oude takken werden verbrand willen we ook opruiming houden met achterhaalde leefpatronen. Het ontvangen van het assenkruis is een herinnering aan de vluchtigheid van ons leven en de uitdaging om in alles niet voor de dood maar voor het leven te kiezen.
 
Inleiding op het thema van de vasten en van deze zondag

Na een lange tijd van zoomvieringen kunnen we eindelijk weer samenkomen en vieren dat de dood, de isolatie en de angst niet het laatste woord hebben. En we beginnen deze nieuwe tijd op een sterk moment van het Kerkelijk Jaar, de veertigdagentijd waarin we ons willen zuiveren en beschikbaar maken om het feest van Pasen te vieren. Zoals elk jaar sluiten we ons graag aan bij wat Broederlijk Delen ons aanreikt als thema’s. Op de affiche staat groot geschreven: wij delen genade, herinnering, verzet. Ik vind het een intrigerende titel die wijst op een totaal gebeuren waarbij we worden aangesproken om als enkeling maar ook als gemeenschap of als hele samenleving een nieuwe weg te zoeken.
We delen genade, omdat we beseffen dat een kracht van boven of buiten ons nodig is om los te komen uit vastgeroest patronen. Wij delen herinnering met het Joodse volk zoals beschreven in de Bijbel dat wegtrok uit de slavernij, maar dat ook later altijd de waarschuwing kreeg te blijven gedenken dat ze ooit slaven zijn geweest. En wij delen verzet in solidariteit met alle mensen die onrecht bestrijden, die kracht ondervinden om ongelijkheid aan de kaak te stellen. De drie thema’s, genade, herinnering en verzet, zijn met elkaar verstrengeld en roepen elkaar op. Ze zetten ons op weg naar verinnerlijking en engagement, verzet en overgave. Bidden wij daarom tot God om ontferming.
 
Lied 115: Bidden wij over dit huis (Heer, ontferm U over ons)

Gebed


Eeuwige God, bron van levend water,
Brood voor ons gebroken,
Hoor ons als wij vragen naar U.
 
Maak ons gevoelig voor de waarde van uw schepping
Voor allen, die op uw aarde moeten vechten om te overleven.
 
Leer ons luisteren naar allen die kloppen aan onze deur
Opdat we niet voorrang geven aan onszelf
Maar in eindeloze verbondenheid delen met velen.
 
Wij die weet hebben van uw droom met deze wereld
En met onze mond belijden dat de aarde voor iedereen is,
Maak ons sterk om met onze handen te doen wat we met onze lippen beloven.
 
Blijf ons nabij op onze tocht van veertig dagen
Spreek tot ons hart zoals U ooit deed voor uw volk.
Dat wij zo zorgzaam worden als U bent
En kiezen voor vrede en gerechtigheid.
 
Lucas 4, 1 – 13

Lied 317: Die mee gaat met mensen

Homilie

 

Gij hebt het water geschapen opdat de mensen zouden leven.
En woestijnen opdat ze naar hun ziel zouden zoeken (spreuk van de Sahelvolkeren).

 
De woestijn als plaats om naar je ziel te zoeken, het is een intrigerende gedachte. Laten we elkaar echter goed begrijpen: in de Bijbel was de woestijn geen leuk verblijf in een vakantiehuisje ver van alle drukte, geen rustig weekje in een abdij waar je fijne wandelingen kunt maken en elke dag de tafel staat gedekt, geen gedroomde tijd om een boek te schrijven of ‘de batterijen op te laden’ zoals men tegenwoordig graag zegt. In de Bijbel is het een plaats waar honger en dorst werden geleden, een gebied waar allerlei raar gespuis huisde dat de samenleving ontvluchtte, een plaats van beproeving maar daardoor ook een plaats van uitzuivering. Grote figuren zoals Mozes en Elia waren Jezus voorafgegaan. En het Joodse volk had er 40 jaar rondgezworven.
Dankzij de doop met water was Jezus helemaal in de greep van de Geest, zegt Lucas. En alsof Hij nauwelijks nog meester was van zichzelf, stuwde die Geest Hem naar de woestijn, naar de plaats van uitzuivering, om geconfronteerd te worden met het ultieme Kwaad, met alles wat een mens dreigt te ontwrichten. De evangelisten schreven over dat kwaad geen moreel traktaat maar vertellen een verhaal waarin de duivel (de verpersoonlijking van het kwaad) drie voorstellen doet. Het zijn drie fundamentele uitdagingen waar ieder mens mee wordt geconfronteerd. Ik geef slechts mijn begrijpen van die uitdagingen, maar wellicht kan je er ook veel andere in zien.
Hoe gaan we om met het materiële, wanneer hebben we genoeg en roepen we halt aan onze mateloze behoeften (moeten alle stenen omgetoverd worden tot brood)? Of er is de tweede bekoring waarbij men zich boven een ander wil plaatsen (wat wil ik offeren opdat anderen voor mij knielen). En er is de derde bekoring, het belachelijk maken van vertrouwen, van mensen die zich willen overgeven aan een overrompelende kracht (smijt je maar van de top van de tempel naar beneden). Heel bijzonder in deze versie van Lucas is dat de derde bekoring in Jeruzalem plaats heeft, terwijl dit bij Mattheüs de tweede bekoring is. En de bekoringen eindigen met de vreemde zin: ‘toen liet de duivel Jezus voor een tijd met rust’. Voor Lucas zou die duivel nog één keer proberen om Jezus te bekoren, namelijk toen Hij gemarteld en gekruisigd werd. De derde bekoring heeft dus te maken met vertrouwen en de angst voor lijden en sterven. Dat was dus de betekenis van ‘woestijn’ en dat waren de uitdagingen waar Jezus bovenuit moest geraken.
 
Dat verhaal wordt ons bij het begin van deze vastentijd voorgehouden, als een uitnodiging om ook die woestijn toe te laten en de uitdagingen aan te gaan. Als ik dit verhaal van Jezus’ bekoringen op mijn leven leg dan word ik door drie vragen uitgedaagd: hoe is mijn relatie met God, hoe diep of oppervlakkig is mijn vertrouwen? Heb ik van God een soort van karikatuur gemaakt en moet ik weer huiverend en stil mij keren naar die Onnoembare Lichtglans? Hoe is mijn relatie met de ander, voel ik mij de betere, de geslaagde? In welke mate ben ik (nog) aanraakbaar, ontheemd, in staat tot mateloos delen? En hoe is mijn relatie met de schepping, hoeveel respect heb ik voor moeder aarde? Moeten alle stenen veranderen in brood, moet heel de aarde ten dienste staan van mijn onverzadigbare behoeften of hebben we respect waardoor we haar willen koesteren en  bewaren?
 
Toen Jezus zich door de Geest naar de woestijn liet brengen koos Hij voor de uitdaging, het bevragen van zichzelf en van de structuren waarin Hij leefde. Willen ook wij met Hem meegaan?
 
Tafelgebed in de veertigdagentijd 162

Onze Vader

Laat uw aangezicht 191
 
Na de communie 364 om te zien een nieuwe aarde
 
Vrije voorbeden: wat betekent leven met genoeg voor mij?

Mededeling


Op zondag 20 maart worden narcissen aangeboden tegen 6 euro per potje. Jef Schoenaerts heeft er 60 besteld. Mocht je die zondag er niet bij zijn maar wel een of enkele narcissen willen bestellen kan je dit doen via mail aan Jef Schoenaerts.

Contactinformatie

©2005-2023 Filosofenfontein

✉️   info@filosofenfontein.be

Ondernemingsnummer: 0775.603.387

Bankgegevens:"FIFO Heverlee" 

KBC: BE11 7340 3906 5848

Volg ons op Sociale media

QR Code

Door je camera op deze code te houden krijg je het adres van deze website op je smartphone of tablet. Dan kan je de hele website bekijken.