------
Welkom
------
Liturgie
------
Vorming
------
Historiek
------
Archief
------
Kalender
------





15 augustus 2021: Maria Hemelvaart (2021)

Een hoogfeest (Lc. 1,  39-56)


Maggie Rubens

Begroeting

Van de talrijke feesten voor Maria, die in het liturgisch kalender van onze Rooms-Katholieke kerk  werden opgenomen, is het feest van vandaag, Maria ten hemel opgenomen, een hoogtepunt in de devotie voor de moeder van Jesus. Deze devotie heeft reeds kort na haar dood een ongeziene vlucht heeft genomen.

In de Grieks-Orthodoxe kerk daarentegen viert men vandaag het ”Het inslapen van Maria”. Dit gaat terug op een oude legende. De mooie icoon van Marcel, die op het altaar staat vertelt deze legende. Toen Maria op haar sterfbed lag, kwamen de apostelen vanuit hun missiegebieden op een wolk aangevlogen en verzamelden zich rond haar sterfbed. Jesus verschijnt en neem de ziel van Maria, in doeken gewikkeld als een pasgeboren baby, in zijn armen en neemt haar mee naar de hemel.

Laat ons dit samenzijn op haar feest beginnen door ons in Gods aanwezigheid te stellen en samen lied 559 te zingen: ik groet U vol genade.

Wij zijn hier immers samen in naam van de Vader, die vaderlijk en moederlijk kan zijn, en in de naam van zijn zoon die ons een weg heeft voorgeleefd en in de naam van Gods geest die ons inspireert en aanmoedigt om deze weg te gaan.

In de Naamse straat, aan de kerk van St. Kwinten is er een kapelletje: een vriendin van mij, die daar in de buurt woont, gaat soms eens binnen in dat oord van stilte. Op een dag zat er vooraan tegenover het mariabeeld een vrouw te snikken. Kwam zij in haar ontreddering hulp vragen aan Maria in wie zij vertrouwen had?

Bij wijze van spreken heeft Maria die dag haar moederhart in de handen van mijn vriendin gelegd. Zij is niet stilletjes terug naar buiten gegaan maar zij is de wenende vrouw  gaan vragen of ze haar soms kon helpen. Zo werd mijn vriendin de hulplijn, de barmhartige samaritaan voor deze ongelukkige vrouw. Misschien komt dit raar over voor sommigen, maar hier gebeurt iets heel troostvol.

In groot vertrouwen stuurde deze vrouw haar smeekgebed via Maria naar God.


Openingsgebed

Maria,

Men heeft jou willen vatten in beelden, kleuren en lijnen,
niet één creatie was volmaakt want jij  bent véél meer.
En toch... gewoon een vrouw maar door de Geest gedreven om Hem,
Gods Zoon, te dragen in goede en kwade dagen. 

                                                                                     
Lied 584: Een teder geheim.

Maria, moeder van Jezus, in de periode van het Rijke Roomse leven, was geen enkele vrouw belangrijker en meer toegankelijk dan jij. Wat heb jij toch voor bijzonders gepresteerd? De evangelisten hebben ons weinig over je verteld. Je vergoddelijking heeft dus geen bijbelse grond.

Maar tweehonderd jaar na je dood, begon men allerlei wonderbare dingen over je te vertellen en in de loop van de volgende eeuwen op de grote concilies in de 4de eeuw, in Ephese en Nicea, werd beslist dat je niet langer alleen maar de moeder van Jezus was, maar je werd nu de moeder van God, en in Nicea besliste men dat je ook maagd was gebleven.

In 1854 werd je bij dogma onbevlekt ontvangen verklaard, d.w.z. zonder erfzonde geboren, en toen in 1950 paus Pius XII, onder groot gejuich van een vol Sint Pietersplein, het dogma van je ten hemel opneming afkondigde,  was dit een orgelpunt, een climax van eeuwen verering en devotie voor jou.

Wij lezen uit het Evangelie van Lucas 1,  39-56

In dit evangelie ontmoeten twee joodse vrouwen elkaar. Beide zijn zwanger. Gedurende drie maanden zullen zij samen hun angsten, hun blijdschap, hun verwachtingen, en hun krachtig geloof in Gods hulp met elkaar delen en zo elkaar steunen in hun nieuwe levenssituatie.

Beide vrouwen kregen een zoon, Johannes en Jezus, twee zonen met een heel bijzondere roeping in de toenmalige Joodse maatschappij.
Het trouw blijven aan hun boodschap, een boodschap, die tot op vandaag nog nazindert, ook in onze gemeenschap, zal tot een onthoofding en een pijnlijke kruisdood leiden.

Homilie

Wat maakt je zo bijzonder Maria?

Je was toch maar een gewone jonge joodse vrouw, die uitgehuwelijkt werd aan Jozef. Door omstandigheden, die wij niet met zekerheid kennen, maar volgens de evangelisten, trok je eerst met hem naar Bethlehem daarna naar Egypte om nadien in Nazareth voor Jezus en je gezin te zorgen.

 Je hebt gedaan wat ontelbare vrouwen hebben gedaan in hun gezin,  je hebt water gehaald aan de dorpsbron, brood gebakken, gekookt, gepoetst, geweven enz....zeer  waarschijnlijk was je huis ook een huis van gebed.

Je leidde, juist zoals wij, een kwetsbaar menselijk bestaan met momenten van vreugde, verdriet, en heel pijnlijke momenten. Hoe moeilijk, verwarrend en beangstigend moet het voor je zijn geweest om je zoon, in conflict te zien komen met de gevestigde religieuze orde en hun leiders.

Hoe groot moet je angst niet geweest zijn toen Jezus achterbleef in de tempel en wat een verscheurende pijn moet je hebben doorstaan om je bijzondere zoon aan het kruis te zien sterven.

Toch ben je achter hem blijven staan in geloof en heb je een groeiend vertrouwen gehad in de bijzondere roeping van je zoon. Je feest van vandaag is dus eigenlijk een belijdenis van je nauwe verbondenheid met je zoon.

Zoals een glasraam zijn waarde maar ontleedt aan het zonnelicht dat er doorheen schijnt en het doet stralen, zo straal jij Maria door je zoon Jezus van Nazareth, en Hij maakt dat je niet een gewone maar een bijzondere vrouw bent.

Als moeder verzacht je ook het abstracte godsbeeld een beetje en door je moederliefde en je nabijheid, ben je gemakkelijk te benaderen, zelfs gemakkelijker dan God als een
” barmhachtige vader”.

Want laat ons eerlijk zijn met wie kan je meestal beter je vreugde en verdriet delen dan met een goede, luisterende moeder.

Je geloof en vertrouwen Maria, leidde niet naar de dood maar naar je Verrijzenis en naar je ten hemel opneming: dit wil gewoon zeggen, na je dood ben je tenvolle waar je zoon is.
 
Tafelgebed:  Lied 151. Christus de gestalte van God.

Onze Vader

Na de communie: Lied 139, Wees  Gij het woord, Gij de stilte.

Slotgebed:  Een brief van Maria aan de gelovigen

Kijk wat je van mij gemaakt hebt, hoe je mij hebt aangekleed.
Je hebt mij gevangen in een kerk.
Ik ga gebukt onder jullie juwelen en damasten klederen.
Je hebt me bedolven onder al jullie versierselen.
Je hebt me op een troon gezet.
Jullie kunnen niet meer zien wie ik ben,
Haal die muren neer en laat mij leven in de wereld van vandaag.
Zoals mijn zoon de kooplui uit de tempel dreef
wil ik het winstbejag en de machtswellust niet dienen.
Ik was een kind van mijn volk, dat graag onder de mensen was,
een vrouw zonder pretenties die helemaal niet op een voetstuk geplaatst wou worden.
Sta op en laat mij tussen jullie staan!
Ik heb de uitdaging aangenomen om leven mogelijk te maken.
Het is aan jullie om dat ook te doen:
Meer ruimte scheppen voor elkaar,
iedereen de mogelijkheid geven zichzelf te zijn.
Ook ik geloofde in de messiaanse tijd.
Op mijn manier heb ik geprobeerd daartoe bij te dragen.
Ik roep jullie op om dat samen met mij te verwezelijken.
Zoek mij niet alleen in grotten, bomen, of bronnen,
Maar zoek mij waar ik te vinden ben: bij de verdrukten, de eenzamen, de  machtelozen, bij hen die vrede brengen en die verdraagzaam zijn en bij hen die troost brengen.
 
Laat ons tot slot deze boodschap van naastenliefde nog eens uitzingen in
lied 891 het Magnificat.

Vandaag 15 augustus wordt in vele streken nog moederdag gevierd. Laten wij dan pater Marcel vragen om Gods zegen voor al de grootmoeders en moeders die zo een belangrijke rol spelen in het leven van kinderen en kleinkinderen.

------