15 augustus 2021: Maria Hemelvaart (2021)
Een hoogfeest (Lc.
1, 39-56)
Maggie
Rubens
Begroeting
Van de talrijke feesten voor Maria, die in het
liturgisch kalender van onze Rooms-Katholieke
kerk werden opgenomen, is het feest van
vandaag, Maria ten hemel opgenomen, een
hoogtepunt in de devotie voor de moeder van
Jesus. Deze devotie heeft reeds kort na haar
dood een ongeziene vlucht heeft genomen.
In de Grieks-Orthodoxe kerk daarentegen viert
men vandaag het ”Het inslapen van Maria”. Dit
gaat terug op een oude legende. De mooie icoon
van Marcel, die op het altaar staat vertelt deze
legende. Toen Maria op haar sterfbed lag, kwamen
de apostelen vanuit hun missiegebieden op een
wolk aangevlogen en verzamelden zich rond haar
sterfbed. Jesus verschijnt en neem de ziel van
Maria, in doeken gewikkeld als een pasgeboren
baby, in zijn armen en neemt haar mee naar de
hemel.
Laat ons dit samenzijn op haar feest beginnen
door ons in Gods aanwezigheid te stellen en
samen lied 559 te zingen: ik groet U vol genade.
Wij zijn hier immers samen in naam van de Vader,
die vaderlijk en moederlijk kan zijn, en in de
naam van zijn zoon die ons een weg heeft
voorgeleefd en in de naam van Gods geest die ons
inspireert en aanmoedigt om deze weg te gaan.
In de Naamse straat, aan de
kerk van St. Kwinten is er een kapelletje: een
vriendin van mij, die daar in de buurt woont,
gaat soms eens binnen in dat oord van stilte. Op
een dag zat er vooraan tegenover het mariabeeld
een vrouw te snikken. Kwam zij in haar
ontreddering hulp vragen aan Maria in wie zij
vertrouwen had?
Bij
wijze van spreken heeft Maria die dag haar
moederhart in de handen van mijn vriendin
gelegd. Zij is niet stilletjes terug naar buiten
gegaan maar zij is de wenende vrouw gaan
vragen of ze haar soms kon helpen. Zo werd mijn
vriendin de hulplijn, de barmhartige samaritaan
voor deze ongelukkige vrouw. Misschien komt dit
raar over voor sommigen, maar hier gebeurt iets
heel troostvol.
In
groot vertrouwen stuurde deze vrouw haar
smeekgebed via Maria naar God.
Openingsgebed
Maria,
Men
heeft jou willen vatten in beelden, kleuren en
lijnen,
niet één creatie was volmaakt want
jij bent véél meer.
En toch... gewoon een vrouw maar door de Geest
gedreven om Hem,
Gods Zoon, te dragen in goede en kwade
dagen.
Lied
584: Een teder geheim.
Maria,
moeder van Jezus, in de periode van het Rijke
Roomse leven, was geen enkele vrouw belangrijker
en meer toegankelijk dan jij. Wat heb jij toch
voor bijzonders gepresteerd? De evangelisten
hebben ons weinig over je verteld. Je
vergoddelijking heeft dus geen bijbelse grond.
Maar
tweehonderd jaar na je dood, begon men allerlei
wonderbare dingen over je te vertellen en in de
loop van de volgende eeuwen op de grote
concilies in de 4de eeuw, in Ephese en Nicea,
werd beslist dat je niet langer alleen maar de
moeder van Jezus was, maar je werd nu de moeder
van God, en in Nicea besliste men dat je ook
maagd was gebleven.
In
1854 werd je bij dogma onbevlekt ontvangen
verklaard, d.w.z. zonder erfzonde geboren, en
toen in 1950 paus Pius XII, onder groot gejuich
van een vol Sint Pietersplein, het dogma van je
ten hemel opneming afkondigde, was dit een
orgelpunt, een climax van eeuwen verering en
devotie voor jou.
Wij
lezen uit het Evangelie van Lucas 1, 39-56
In
dit evangelie ontmoeten twee joodse vrouwen
elkaar. Beide zijn zwanger. Gedurende drie
maanden zullen zij samen hun angsten, hun
blijdschap, hun verwachtingen, en hun krachtig
geloof in Gods hulp met elkaar delen en zo
elkaar steunen in hun nieuwe levenssituatie.
Beide vrouwen kregen een zoon,
Johannes en Jezus, twee zonen met een heel
bijzondere roeping in de toenmalige Joodse
maatschappij.
Het trouw blijven aan hun
boodschap, een boodschap, die tot op vandaag nog
nazindert, ook in onze gemeenschap, zal tot een
onthoofding en een pijnlijke kruisdood leiden.
Homilie
Wat maakt je zo bijzonder Maria?
Je
was toch maar een gewone jonge joodse vrouw, die
uitgehuwelijkt werd aan Jozef. Door
omstandigheden, die wij niet met zekerheid
kennen, maar volgens de evangelisten, trok je
eerst met hem naar Bethlehem daarna naar Egypte
om nadien in Nazareth voor Jezus en je gezin te
zorgen.
Je hebt gedaan wat ontelbare
vrouwen hebben gedaan in hun gezin, je
hebt water gehaald aan de dorpsbron, brood
gebakken, gekookt, gepoetst, geweven
enz....zeer waarschijnlijk was je huis ook
een huis van gebed.
Je leidde, juist zoals wij, een
kwetsbaar menselijk bestaan met momenten van
vreugde, verdriet, en heel pijnlijke momenten.
Hoe moeilijk, verwarrend en beangstigend moet
het voor je zijn geweest om je zoon, in conflict
te zien komen met de gevestigde religieuze orde
en hun leiders.
Hoe groot moet je angst niet
geweest zijn toen Jezus achterbleef in de tempel
en wat een verscheurende pijn moet je hebben
doorstaan om je bijzondere zoon aan het kruis te
zien sterven.
Toch ben je achter hem blijven
staan in geloof en heb je een groeiend
vertrouwen gehad in de bijzondere roeping van je
zoon. Je feest van vandaag is dus eigenlijk een
belijdenis van je nauwe verbondenheid met je
zoon.
Zoals een glasraam zijn waarde
maar ontleedt aan het zonnelicht dat er doorheen
schijnt en het doet stralen, zo straal jij Maria
door je zoon Jezus van Nazareth, en Hij maakt
dat je niet een gewone maar een bijzondere vrouw
bent.
Als moeder verzacht je ook het
abstracte godsbeeld een beetje en door je
moederliefde en je nabijheid, ben je gemakkelijk
te benaderen, zelfs gemakkelijker dan God als
een
” barmhachtige vader”.
Want laat ons eerlijk zijn met wie
kan je meestal beter je vreugde en verdriet
delen dan met een goede, luisterende moeder.
Je geloof en vertrouwen Maria,
leidde niet naar de dood maar naar je
Verrijzenis en naar je ten hemel opneming: dit
wil gewoon zeggen, na je dood ben je tenvolle
waar je zoon is.
Tafelgebed:
Lied 151. Christus de gestalte van God.
Onze
Vader
Na de communie: Lied 139, Wees
Gij het woord, Gij de stilte.
Slotgebed:
Een brief van Maria aan de gelovigen
Kijk wat je van mij gemaakt hebt,
hoe je mij hebt aangekleed.
Je hebt mij gevangen in een kerk.
Ik ga gebukt onder jullie juwelen en
damasten klederen.
Je hebt me bedolven onder al jullie
versierselen.
Je hebt me op een troon gezet.
Jullie kunnen niet meer zien wie ik
ben,
Haal die muren neer en laat mij
leven in de wereld van vandaag.
Zoals mijn zoon de kooplui uit de
tempel dreef
wil ik het winstbejag en de
machtswellust niet dienen.
Ik was een kind van mijn volk, dat
graag onder de mensen was,
een vrouw zonder pretenties die
helemaal niet op een voetstuk geplaatst wou
worden.
Sta op en laat mij tussen jullie
staan!
Ik heb de uitdaging aangenomen om
leven mogelijk te maken.
Het is aan jullie om dat ook te
doen:
Meer ruimte scheppen voor elkaar,
iedereen de mogelijkheid geven
zichzelf te zijn.
Ook ik geloofde in de messiaanse
tijd.
Op mijn manier heb ik geprobeerd
daartoe bij te dragen.
Ik roep jullie op om dat samen met
mij te verwezelijken.
Zoek mij niet alleen in grotten,
bomen, of bronnen,
Maar zoek mij waar ik te vinden ben:
bij de verdrukten, de eenzamen, de
machtelozen, bij hen die vrede brengen en die
verdraagzaam zijn en bij hen die troost brengen.
Laat ons tot slot deze boodschap van
naastenliefde nog eens uitzingen in
lied
891 het Magnificat.
Vandaag 15 augustus wordt in vele
streken nog moederdag gevierd. Laten wij dan pater
Marcel vragen om Gods zegen voor al de
grootmoeders en moeders die zo een belangrijke rol
spelen in het leven van kinderen en kleinkinderen.
|