25 April 2021: 4e Paaszondag (2021)
De Goede Herder (Jo.
10 , 7 – 20)
Herman
Wouters
Openingslied Licht Dat Ons
Aanstoot Huub Oosterhuis
Inleiding
Beste tochtgenoten
We
zijn vandaag de 4de zondag na Pasen. In de
evangelielezing schetst de evangelist Johannes
Jezus als de Goede Herder, die zijn leven geeft
voor zijn schapen, zijn volgelingen. Hij
herhaalt dat tot 5x toe en besluit de passage
met de stellen dat dit de opdracht is die de
Vader Jezus heeft gegeven.
Het
evangelie van Johannes is het jongste van de
evangeliën en werd geschreven op het einde van
de 1ste eeuw of in het begin van de 2de eeuw.
Het weerspiegelt meer wat de eerste kerk over Jezus
zegt dan de eigen woorden van Jezus
zelf. Het is dus eerder een evangelie over Jezus
dan een evangelie van Jezus. Aldus James
Robinson (*) - een
prominent theoloog die de vroegste authentieke
christelijke teksten bestudeerde en die op zoek
ging naar de oorspronkelijk woorden van Christus
oa. via de reconstructie van “Q” evangelie.
Het
is dus niet Jezus die over zichzelf zegt dat hij
de ‘Goede Herder’ is of dat hij ‘de deur’ is
waardoor men moet binnen komen om gered te
worden. Om dit over jezelf te durven zeggen -
opnieuw volgens Robinson - moet je wel een zeer
groot ego hebben en Jezus was zeker geen
narcistische persoonlijkheid. Hij beschouwde
zijn eigen handelen als het handelen en het
spreken van God in hem. Hij voelde een
innerlijke dwang om te zeggen en te doen wat
volgens zijn vaste overtuiging God via hem wilde
zeggen en doen. Dit is een veel nederigere en
dienstbare houding.
Door
Jezus deze woorden toch met die ‘ik ben’
te laten uitspreken verwoordt Johannes zijn
eerbied en fascinatie voor Jezus en de manier
waarop hij de eerste kerk naar Jezus wil laten
kijken.
* Robinson, J.M.
(2008) Het Jezus-evangelie. Zijn oorspronkelijke
woorden met de complete tekst van de oerbron
“Q”.
Openingsgebed
Evangelie
Johannes 10 , 7 – 20
Muziek na
evangelie Bach Cantate BWV
85 Jesus ist ein guter Hirt
Jesus ist ein guter Hirt;
Denn er hat bereits sein Leben
Für die Schafe hingegeben,
Die ihm niemand rauben wird.
Jesus ist ein guter Hirt.
Jezus is een goede herder
want Hij heeft zijn leven al
voor de schapen gegeven,
Niemand zal hem beroven.
Jezus is een goede herder.
Homilie
Met de kudde schapen, die Jezus als de zijne
beschouwt, worden zeker zijn leerlingen bedoeld en
alle mensen die hem volgen - dus ook wij. Zij
herkennen zijn stem. Johannes vergelijkt Jezus met
de deur waardoor je binnen moet gaan om gered te
worden. In- en uitgaand vind je de nodige
weidegrond. Maar dit is ook de weg om het leven in
al zijn volheid te beleven. Het leven in al zijn
volheid. Ik moet hier spontaan denken aan onze
jongste zoon die toen hij nog heel klein was, eens
zei: “ Mama, ik wil in dit leven àlles meemaken”
Is het zo dat het leven als volgeling van Jezus,
wat betekent dat je liefdevol probeert te
handelen, inderdaad leidt tot een leven in al zijn
volheid, een diep gelukkig leven?
En hoe ver moeten we gaan in dit liefdevol
handelen? We vinden wat handreikingen in de tekst.
Het is vooreerst duidelijk dat het de bedoeling is
om verder te kijken dan je eigen kring. Ook de
schapen uit andere schaapskooien moeten gehoed
worden. Het liefdevol handelen/hoeden is dus
tevens bedoeld voor wie geen leerling is. Zelf
gaat Jezus, op andere plaatsen in het evangelie,
zo ver dat hij oproept om ook diegenen lief te
hebben die ons niet liefhebben. Met het verhaal
van de barmhartige Samaritaan legt hij uit dat
naastenliefde ook betekent dat je de etnische
groepen in de samenleving die je hebt leren te
haten, dient lief te hebben. Het gaat m.a.w. tot
liefdevol omgaan met iedereen.
Daarnaast is er een niet mis te verstane
aanduiding over de maat van die liefde nl. liefde
zonder maat. De Goede herder is bereid is om zijn
leven te geven. In hoofdstuk 15, vers 13 laat
Johannes Jezus zeggen dat er geen grotere liefde
is dan ‘je leven te geven voor je vrienden’. Het
drama van Goede vrijdag bewijst dat dit voor Jezus
zelf geen ‘woorden in de wind’ waren. Hij was zo
toegewijd aan zijn zaak, dat hij onzelfzuchtig
geen duimbreed van zijn koers afweek, wat er ook
van mocht komen (als dus J Robinson).
We weten dat zijn dood niet het einde was. Zijn
leerlingen ervoeren één voor één, in grote of
kleinere groepen, dat Jezus hen nog steeds opriep
om zijn boodschap en zijn manier van leven verder
te zetten. Zo kwam hij weer binnen in hun leven.
Deze ervaring vormt de werkelijkheid van Pasen.
Jezus bleef (naar de woorden van Marcel: Gabriel
Marcel en Marcel Braekers) zo sterk met het leven
van zijn leerlingen verbonden, dat hij aanwezig
bleef. Het is ook onze opdracht - als laatsten van
de christenen in dit land - om hem ook nu nog
tegenwoordig te laten blijven, te laten herrijzen
in ons dagelijks leven.
We worden door het evangelie van vandaag
opgeroepen om dat te doen door zelf een
liefdevolle herder te zijn voor iedereen, ook met
de bereidheid om ons leven te geven. Dat is niet
zomaar een beetje liefde, een laagje vernis, maar
een liefde met minstens die intentie en die
beslistheid. Door dit te doen zal ons leven als
christen een kwaliteitssprong maken.
Natuurlijk betekent ‘zijn leven geven’ niet steeds
daadwerkelijk ‘sterven’. Dat kan je trouwens -
normaal gesproken - ook maar 1x in je leven doen.
Deze attitude of inspiratie in de concrete
situaties van elke dag in de praktijk brengen,
biedt toch een waaier van mogelijkheden: je hoofd
leeg maken om echt goed te luisteren naar je
gesprekspartner, aandachtig een mail lezen - ook
die lange bijlage, een sms dadelijk beantwoorden,
niet alleen in je zetel naar de match Paris
St-Germain tegen Manchester City kijken maar samen
met je vrouw de Ideale Wereld opzetten (het kan
natuurlijk ook omgekeerd: je man laten kijken naar
de voetbal hoewel je liever iets anders zou
volgen), iets meer kleinkinderen opvangen dan
strikt door Frank Vandenbroucke toegestaan, bij
een discussie - ondanks dat je vindt dat je deze
keer overduidelijk helemaal gelijk hebt - toch de
eerste stap zetten en sorry zeggen, proberen om je
vooroordelen (oordelen) tov de Nederlanders niet
meer in je te laten opkomen, in de Carrefour aan
het onthaal gaan melden dat papier om de kar te
ontsmetten op is of vast zit… ik som enkele van
mijn eigen pogingen op van de voorbije tijd.
Het is vandaag ook roepingenzondag. In mijn
adolescentie overwoog ik de mogelijkheid om niet
te trouwen en voor een celibatair-religieus leven
te kiezen. Toen ik An - mijn latere vrouw - leerde
kennen, en op haar onmiddellijk verliefd werd, was
ik helemaal niet klaar met dit thema. En dat
bemoeilijkte onze beginnende relatie. Ik
leefde toen ook met enkele jongeren samen die als
ideaal hadden om de zinnen uit het evangelie echt
concreet te beleven. Alles achterlaten om Christus
te volgen, dat leek me wel wat. Tot ik op een
moment, dat ik me overigens nog goed herinner,
besefte dat ‘je leven geven’ in een relatie, wel
echt betekent dat je je leven concreet aan iemand
geeft: niet zomaar éénmalig, één keer, maar een
lange periode. Overigens had ik ook hetzelfde
gevoel bij mijn werk als orthopedagoog, waar je
ook dagelijks je leven nogal erg concreet geeft
aan diep en ernstig verstandelijk gehandicapte
personen.
Het evangelie van vandaag is voor ons allen een
uitnodiging om in de volgende week, een Goede
Herder te zijn in de situaties en voor de mensen
die we zullen tegenkomen. Op die manier zorgen we
ervoor dat Christus niet dood is, maar
verrijst. Amen
Lied na homilie :
Ik zal er zijn... Huub
Oosterhuis – Antoine Oomen
Voorbeden
In een commentaar voor deze Wereldgebedsdag
voor Roepingen stelt Paus Franciscus de Heilige
Jozef - een leek, iemand met een baan als
timmerman en met een gezin - als de inspirator en
als het model voor elke roeping. Jozef heeft aldus
Franciscus een hart van een vader die is staat is
zich weg te schenken en dit in het gewone leven
van alledag. Hij besluit met deze
voorbede: "Beste broeders en zusters, ik bid
dat jullie een diepe vreugde mogen ervaren - een
volheid van leven - , wanneer jullie op een trouwe
manier jullie naasten en God nabij zijn. Jullie
hebben Hem op een edelmoedige wijze tot de droom
van jullie leven gemaakt door Hem in jullie
broeders en zusters te dienen. Jullie trouw is een
sterk getuigenis in dit tijdperk van vluchtige
keuzes en emoties die geen blijvende vreugde
schenken."
Onze Vader
Slot
Laten we, wanneer we liefdevol willen zijn in onze
omgeving en daarbij misschien moeilijkheden
ervaren of geconfronteerd worden met onze eigen
kleinheid en beperktheid, niet vergeten dat we
zelf ook geborgen zijn bij een barmhartige Goede
herder. Iemand die zonder verpinken, zelfs zijn
hele kudde in de steek zou laten om ons op te
zoeken.
We doen dit met de geruststellende psalm 23:
The Lord is my Shepherd
Zegen
|