------
Welkom
------
Liturgie
------
Vorming
------
Historiek
------
Archief
------
Kalender
Share-project
------





23 september 2018: 25e zondag

       Verlangen (Lc. 13, 6-9)

Negen vrouwen uit de gemeenschap


Welkom en inleiding

Vandaag zijn wij hier samen voor een viering die een beetje anders dan anders is. Het is belangrijk om op een zinvolle manier samen te komen, ook als er om welke reden dan ook geen voorganger is die een bezinning klaar heeft over de lezingen van de dag. Dat is een gedachte die op de denkdag van het voorbije voorjaar is komen bovendrijven, en om daar aan tegemoet te komen hebben negen vrouwen uit de gemeenschap, die zelf geen voorganger zijn, de krachten gebundeld om twee thematische vieringen in elkaar te knutselen. Na vandaag ligt er dus nog eentje in een lade te wachten.
Maar nu nodigen wij u uit om stil te staan bij het verlangen dat mensen beweegt. En wij beginnen onze viering in de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest

Begroeten wij elkaar met het lied nummer 104.

Openingszang 104: " Gegroet en gezegend"


Bij de voorbereiding van deze viering over VERLANGEN hebben we ons sterk laten inspireren door wat Anselm Grün schrijft in zijn boek met de titel “Boek van Verlangen”.

Anselm Grün beschouwt verlangen als de belangrijkste spirituele kracht . Verlangen brengt ons op ons levensspoor en wijst ons de weg naar het ware geluk.

Geluk betekent dan : het vuur in je ziel aanwakkeren opdat de wereld niet verkilt en verhardt—een doel voor ogen houden—ruimte laten voor je dromen en je hoopvolle verwachtingen—je hart ruim maken—geborgenheid zoeken.

Zijn advies is : laat je dromen niet verzanden –zoek een ruimte waar je kunt worden en zijn wat je bent—creëer relaties die heilzaam zijn—zoek de diepste bron van je verlangen, en koester die.

En vooral : wees vastbesloten om zo veel mogelijk uit je leven te halen. Neem geen genoegen met onbenulligheden als rijkdom, roem, comfort en sociaal aanzien. Er is veel meer mogelijk.


Wij lezen alternerend Psalm 25, in de vrije vertaling van Huub Oosterhuis


Psalm 25

Voorganger - allen

Naar U, Levende,
klimt mijn ziel

U vertrouw ik
dat Gij zijt.

U verlang ik
ooit te zien.

Door de nacht heen
zien uw ogen
mij.

Van mijn ellende
keer U niet af.

Mijn vertrouwen
beschaam het niet.

Op U wachtte ik
levenslang.

Elke dag weer
zoeken mijn ogen
jou.

Laat je nu vinden
liefde.

Keer je niet af


Mensen verlangen naar dingen. Mensen verlangen naar mensen. Maar mensen verlangen ook naar iets veel essentiëlers, iets dat ons leven een zinvolle vorm kan geven. Dat verlangen naar het essentiële, dat vraagt om nederigheid en geduld. We luisteren naar een verhaal van Multatuli, over de Japanse steenkapper. Daarna zingen we het lied 567, Om wie ik zonder angst mag leven, en vervolgens luisteren wij naar een parabel uit het evangelie volgens Lucas.


De Japanse steenkapper

Er was eens een arme steenkapper. De hele dag lang kapte hij stenen uit de rots. Het was zwaar werk en hij verdiende heel weinig. En hij was niet tevreden. Ik werk harder dan iedereen, en ik verdien minder, dacht hij. Ik zou willen dat ik rijk was en een beetje kon rusten. En ik zou graag mooie kleren dragen.

Er kwam een engel uit de hemel die hem mooie kleren bracht en ervoor zorgde dat hij niet hoefde te werken.

Op een dag kwam de koning langs zijn huis. De man, die nu rijk was, begreep al snel dat de koning nog veel rijker was. Hij wilde dat hij koning was.

Weer kwam er een engel uit de hemel en hij werd koning.

Op een dag was het verschrikkelijk warm. De zon brandde. De koning werd boos, omdat de zon meer macht had dan hij. Hij wilde even machtig zijn als de zon. Hij wilde de zon zijn!

Een engel daalde neer uit de hemel en de koning werd de zon. Hij zond zijn stralen naar de aarde en verbrandde alles. Maar op een dag zweefde er een wolk tussen de zon en de aarde. Zo konden de zonnestralen de aarde niet meer bereiken. De zon werd kwaad, omdat de wolk zijn stralen tegenhield. Ik wil even sterk zijn als die wolk, dacht hij. En hij wilde die wolk zijn.

Een engel daalde af van de hemel en de zon werd een wolk. Nu kon hij het laten regenen op aarde, zoveel hij maar wilde. Hij liet het zo hard regenen dat de rivieren boordevol zaten. Het water overstroomde het land en verwoestte huizen en akkers. Mensen en dieren gingen dood. Niets kon de kracht van het water weerstaan, behalve een groot rotsblok dat niet in beweging te krijgen was.

Dat rotsblok is sterker dan ik, dacht de wolk. Ik wil een rotsblok zijn!

Een engel daalde opnieuw af uit de hemel en de wolk werd rotsblok. Nu was hij ontzettend sterk.

Maar op een dag kwam er een man met een zware hamer, die begon stenen uit de rots te kappen.

Die man is sterker dan ik, riep het rotsblok. Ik wil die man zijn. Weer kwam er een engel uit de hemel en het rotsblok werd de steenkapper. De hele dag kapte hij stenen. Zijn werk was zwaar en zijn loon klein. Maar hij was gelukkig.


Lied  567: “Om wie ik zonder angst mag leven”


Evangelie: Lucas 13, 6-9

Hij vertelde deze gelijkenis:

Iemand had in zijn wijngaard een vijgenboom staan. Hij kwam kijken of er vruchten aan zaten, maar vond er geen.

Toen zei hij tegen de wijngaardenier:

“Dit is nu al het derde jaar dat ik kom kijken of er aan deze vijgenboom vruchten zitten en er geen vind. Hak hem maar om. Waarom zou hij de grond nog verder in beslag nemen?”

De wijngaardenier antwoordde:

“Mijnheer, laat hem dit jaar nog staan, zodat ik de grond eromheen kan omspitten en bemesten. Wie weet draagt hij dan volgend jaar vrucht. Zo niet,                hak hem dan maar om.”


Een manier om de rijkdom van je leven op het spoor te komen is je eigen verlangen volgen achter je dagdagelijkse activiteiten. Als vanzelf gaan deze activiteiten een verbinding aan met jouw krachtbronnen. En in jouw persoonlijke levensproces ontstaan automatisch nieuwe voorstellingen en beelden van jezelf die heilzaam zijn en energie geven. Je innerlijk verlangt eenvoudigweg naar blijdschap, vrolijkheid, plezier in…., naar echt verdriet over…, werkelijke woede op… en naar een diepe melancholie… En onder/achter alles wacht in jouw diepte blijdschap –simpelweg-een gelukzalige oergrond, op jou.

Door onze verlangens achter onze dagdagelijkse activiteiten te observeren raken we onze fixatie op de buitenkant kwijt en krijgen we een dieper inzicht in onze eigen ziel. Dan komen we in contact met onze innerlijke krachtbronnen. Verlangens leiden ons onze eigen diepte binnen. En daar in de diepte-mystici noemen het de zielengrond- stuiten we op ons verlangen naar blijdschap, naar echte gevoelens die oorspronkelijk, onvervalst en authentiek zijn.

Ieder gevoel dat wij intens doorleven, brengt ons in contact met het verlangen naar de gelukzalige oergrond. Iedere emotie die wij bewust waarnemen in ons lichaam brengt ons in beweging. Wanneer we ons laten activeren , bereiken wij door alle emoties heen onze eigen bodem, waar wij helemaal onszelf zijn, één met ons ware wezen, één met God, de gelukzalige oergrond.

Wij hebben aan enkele mensen uit onze omgeving twee vragen gesteld:
-    Wat komt er zo direct in jou op als je het woord “verlangen” hoort?
-    Wat is jouw diepste verlangen?

We willen die twee vragen ook aan elk van u stellen, of we willen eigenlijk vooral dat u ze aan zichzelf stelt. We vertellen u wat onze gesprekspartners hebben geantwoord, en we nodigen iedereen die dat wil uit om na die getuigenissen even naar voor te komen om uw eigen gedachten met iedereen te delen.

-    getuigenissen verteld door de voorgangers
-    Ruimte voor getuigenissen van de kerkgangers




Groot dankgebed 164: “Gij die de stomgeslagen mond verstaat”

Communielied 393:  "In ’t laatste van de dagen zal het zijn"



Bezinningstekst

Als harten brandend
naar geluk verlangen,
worden zij vervuld
Spreek, Hart dat luistert,
ons van liefde fluistert
en vervult met hoop.
Kom, hand die zegent,
ons verbond bezegelt:
en verlaat ons nooit
                            Henk Jongerius OP

Zending

Ik wens ons toe dat we de bezielende en bevrijdende, de genezende en de vrede stichtende invloed van het verlangen bij onszelf kunnen ervaren.

Ik wens iedereen, die zich openstelt voor deze gedachten, toe dat hij in contact komt met het verlangen van zijn hart en zich in zijn verlangen vitaal voelt . Dat hij in zijn verlangen de eigen waardigheid ervaart, die niemand hem kan ontnemen. Want het verlangen kan door niets worden overwonnen. Het houdt ons vitaal en schenkt ons ware vrijheid en onverwoestbare vrede.

En om ons verbond te bezegelen gaan wij rechtstaan en zingen wij elkaar nog toe om deze viering af te sluiten: lied 103

Lied 103: "Gezegend deze dag"







------