------
Welkom
------
Liturgie
------
Vorming
------
Historiek
------
Archief
------
Kalender
Share-project
------




31 juli 2016:    De kracht ons gegeven

Anne-Lieze, Lut, Annette, Kris

Begroeting

Laten wij elkander begroeten, van harte en met stille aandacht.
Laten wij tegen terreur en geweld in, hier vertrouwen verzamelen en hoop, dat het goede altijd sterker zal worden dan het kwade.
Moge daartoe over ons komen, kracht van de eeuwige, Vader, Zoon en h. Geest.

Inleiding (Kris)
In zijn verrassende benadering van het verhaal van Martha en Maria, heeft Marcel er ons enkele weken geleden op gewezen dat het waakzame, toegewijde betrokken zijn op het leven niet los staat van het spirituele. Martha staat in het leven vanuit een innerlijke bron en kan daardoor beschouwd worden als de volwassen gelovige. Een interpretatie die in mijn ogen de vrouw in haar kracht en haar eigenheid plaatst.

Ondertussen werpt eveneens Paus Franciscus een nieuw licht op de figuur van Maria Magdalena. Hij noemt haar de eerste apostel. Dat houdt een enorme erkenning in van de rol die zij als vrouw en gelovige gespeeld heeft. Een erkenning dus ook van haar trouw, van haar durf en moed, van haar vastberadenheid. Dit gaat tegen de gang van zaken in, want de inzet en de inspiratie van vrouwen wordt meestal als ondergeschikt gezien.

Nochtans, wanneer we bijvoorbeeld kijken naar vrouwen in derde wereld landen, dan zijn het onmiskenbaar zij die een bevolking in leven houden. Zij bewerken het land, zaaien, oogsten, leggen grote afstanden af, zorgen voor kinderen en ouderen... Zij zijn het die in beweging komen om wantoestanden aan te klagen. Zij zijn het die heel vaak het voortouw nemen in bewustwordings- of ontwikkelingsproces. Hoe groot moet hun veerkracht wel niet zijn? En waar vinden zij die kracht?
Toen we besloten om vandaag met enkele vrouwen samen voor te gaan in deze viering, wilden we vanuit ons eigen leven die vraag over onszelf stellen. Waarin vinden wij kracht? Wat is het dat ons bezielt?
Wij zullen dan ook deze woorddienst opbouwen aan de hand van eenvoudige getuigenissen daarover, met rituelen en liederen die voor ons de betekenis daarvan kunnen bekrachtigen.

Lied nr. 523: “Ontroer mij, ontvouw mij”

Gebed

Die zijt de onzichtbare
achter alles wat tot leven komt.
In de voedende schoot
van de aarde.
In het rijpe gewas
van de zomer.
In de zachte krachten
die het leven dragen.
Blijf de bron, onschendbaar,
die in mensen stuwt.
Zodat zij opengaan.
Zodat zij het heilige eren
en het doodgewone heiligen.
Zodat zij met handen vol genade
naar elkander gaan.
Wek die diepe kracht in ons,
die zichtbaar was in Jezus.
Zo vragen wij in zijn gezegende naam.
                             (Kris Gelaude)

Lezing: Sterke vrouwen in de bijbel (Annette)
"Een sterke vrouw, wie zal haar vinden?" Sterke vrouwen in de bijbel. Ik heb in de bijbel gezocht, én ik heb vrouwen gevonden. Vrouwen die niet alleen vernoemd worden om de zij de echtgenote zijn of de moeder van… maar vrouwen die ook een opdracht hebben in de geschiedenis van het volk, soms openen zij zelfs een weg, daar waar geen weg lijkt te zijn.
Ik noem enkele, van die gevonden, dikwijls ongekende, Bijbelse vrouwen.

EVA, zij wordt beeld van God genoemd en moeder van de mensen.

SARA, lacht achter het tentzeil, maar zij geeft aan Abraham een nageslacht, talrijk als de sterren aan de hemel.

SIFRA en PUA, twee vroedvrouwen helpen in het geheim Joodse vrouwen bij de bevalling en zo redden zij het leven van ontelbare jongetjes.

MYRIAM de vrouw van Aaron, is een profetes. Zij zingt, danst, en speelt op de tamboerijn om de bevrijding uit Egypte te vieren.

DE KONINGIN van SHEBA prijst God om de wijsheid van Salomon. Ze prijst Salomon omdat hij recht en gerechtigheid handhaaft en zijzelf verkiest wijsheid boven rijkdom.

RUTH en haar schoonmoeder NAOMI, twee vrouwen uit verschillende culturen, spreken ons over respect en over vriendschap. “jouw land is mijn land, jouw volk is mijn volk, jouw God is mijn God “ is hun boodschap

ESTER, een joodse vrouw is met haar ouders krijgsgevangen in Perzië. Door haar schoonheid wordt zij tot koningin verkozen. Een list maakt mogelijk dat zij het leven redt van duizenden Joden. Dank zij haar gaat Gods geschiedenis met mensen verder.

HANNA. Bij de opdracht van Jezus in de tempel spreekt Simeon wijze woorden, maar er is ook een profetes aanwezig HANNA is haar naam. Tot haar 84 was ze dag en nacht in de tempel om te vasten en te bidden.

Het verhaal van MARIA en MARTHA spreekt over de houding die christenen moeten aannemen als ze de schrift openslaan en het brood breken. Als je contact vindt met je eigen centrum waarin de Onnoembare woont, maakt het niet uit of je bidt of werkt of danst…

VERONICA en de wenende vrouwen laten zich raken door het lijden van Jezus. De ontmoeting met Hem grift een onuitwisbaar beeld in hun hart.

MARIA MAGDALENA, de bevoorrechte, beminde leerlinge van Jezus. Zij ontvangt woorden die anderen nog niet begrijpen. Hij zegt: ‘ MARIA’ en zij weet: het is mijn Heer! En nu is zij tot apostel verheven.

De SAMARITAANSE, een geëmancipeerde vrouw bij de bron, treedt in dialoog met Jezus. Pas na drie vragen geeft ze zich gewonnen en zegt ze: Heer, geef me van dat water dat leven geeft…

LYDIA was de eerste Europese vrouw die in de ban raakte van Paulus’ woorden. Zij stelt haar huis open voor de dienst aan het evangelie

FEBE was diacones van de gemeente Kenchreeën. Zij bood bescherming aan vele christenen. Zij werd door Paulus geprezen

MARIA zingt het Magnificat, een lied met kracht geladen, tegen onrecht en verdrukking. Zij wordt Moeder van God genoemd.

Lied nr. 513: “Die mij droeg op adelaarsvleugels”,

Getuigenissen (na elk getuigenis: het refrein van lied nr. 510
                       “Wek uw kracht en kom ons bevrijden”)

Kris: Wij horen gericht te staan op de mens naast ons en op alles wat er om ons heen gebeurt. Maar dat kan je slechts onbevangen en met overgave doen, mits je de bron in jezelf niet laat verzanden, maar aanboort. Over die krachtbron hebben wij nagedacht en zullen wij spreken.

Ik weet eigenlijk niet zo goed waar ik kracht uit haal. Maar in de examenperiode wel. Ik haal dan kracht uit de komende vakantie. Vorige week had ik ook een supertof kamp. Ik haal nu kracht uit het samenzijn en het plezier dat we toen hadden. ( Katrijn)

Als jong kind al herinner ik me dat mijn relatie met een liefhebbende 'god de vader’ een dagelijkse steun en houvast was.  Bij mijn eerste communie en Vormsel werden Jezus en Maria en  later de Heilige Geest mijn mystieke krachtbronnen.
Op volwassen leeftijd herontdekte ik de hulp van engelen en verdiepte ik me in de kracht van het ongeziene. Tijdens mijn spirituele zoektocht en reizen werd ik me steeds bewuster van de liefdevolle kracht van het universum en meer specifiek van 'moeder aarde’.
Het besef geleid en gedragen te worden , stelde me in staat verloren stukken van mezelf terug te vinden en het contact met mijn goddelijke essentie te herstellen. Zelf een brug zijn tussen hemel en aarde is nu mijn diepste vervulling en bron van kracht. Steeds dieper verankerd in de liefdevolle kracht van moeder aarde, het goddelijke licht in mezelf laten schijnen en in mijn werk ook anderen daarvan bewust maken met klank en energie, in liefdevolle verbondenheid met al wat is. (Lut)

Waar ik mijn kracht vandaan haal? In het vertrouwen dat ik gedragen wordt door Iemand die groter is dan ik. Groter dan mijn hart.
Ik mag mislukken. Dat niet-lukken overkomt mij dagelijks... Mijn vertrouwen is er niet altijd... Mijn eten kan mislukken, maar ook de afspraken die ik maak met mezelf... leven in aandacht. Mijn eerste huwelijk is mislukt en ook mijn zonen kregen niet wat ze nodig hadden.
Toch voel ik steeds meer dat ik aanvaard ben. Door God, deze gemeenschap en mijn kinderen. Dat er Iemand is die mij draagt. Ik kan er niet uitvallen. (Anne-Lieze)

Als jong volwassene kreeg ik een depressie, ze duurde jaren. In groot verdriet, leegte en totaal energieloos leefde ik aan de rand van de gemeenschap. Ik heb met God gevochten, waar was Hij? En toch werd in die tijd de bijbel mijn houvast. Ik droeg hem mee, overal. Het was alsof sommige teksten voor mij waren geschreven.
Stilaan genas ik, vriendschap haalde me eruit. Vertrouwen en aanwezigheid gaven me mezelf terug. God deed zijn werk door mensen, dat kan ik wel zeggen.
Later werd deze periode dé mijlpaal in mijn leven. Er kwam een kracht in mij, een zekerheid: God in mij en door alles heen, onnoembaar, maar aanwezig tot op vandaag. De ervaring van aan de kant te leven, heeft mij bijzonder attent gemaakt voor situaties van onrecht en uitsluiting. Hiertegen in beweging komen geeft mij zin én kracht. (Annette)

Ik was 18 toen moeder stierf. Als oudste van het gezin kreeg ik de zorg toegewezen over het huishouden en over mijn jongere broers en zussen. De vraag of ik dat aankon werd in die context niet gesteld. Ik heb toen heel veel gebeden om kracht en inzicht.
Door de omstandigheden miste ik heel wat mogelijkheden die andere jongeren wel hadden. Maar dat gemis zette mij ertoe aan om een bron aan te boren in mezelf, om iets te doen met wat me wel gegeven was. Ik vond kracht in mijn engagement in de jeugdbeweging. In vormen van creativiteit. In het zoeken naar taal voor wat mezelf en anderen raakt en bezielt. In het zorgen en nabij zijn... En ik leerde veerkracht op te bouwen vanuit kwetsbaarheid. In de moeilijkste momenten groeide vooral mijn vertrouwen in Gods naam, zijn woord: ‘Ik zal er zijn’. Dat is mijn enige zekerheid. Zelfs als alles, iedereen me zou ontvallen, dan nog zal God de blijvende zijn. In dat vertrouwen vind ik mijn diepste kracht. (Kris)

Inleiding op ritueel en offergang (Lut)
In vele traditionele culturen wordt moeder aarde aanbeden als een levende moeder. Al biddend en zingend willen wij een ode brengen aan moeder aarde. En dus aan de kracht van het vrouwelijke. Sint Franciscus ging ons voor in het eren van de goddelijke essentie in heel de schepping.
Luisteren we nu naar het gebed van sint Franciscus, zodat ons hart opengaat naar moeder aarde en naar al haar kinderen

Zonnelied van Franciscus:

Lof zij U, mijn Heer,
door al uw schepselen.
voor onze broeder zon,
schoon en stralend.
door hem geeft Gij ons licht.

Lof zij U, mijn Heer,
voor onze broeder wind,
voor de lucht en de wolken,
voor de klare hemel en 
voor alle soorten weer.

Lof zij U, mijn Heer,
voor onze zuster water.
ze is zo nuttig en nederig,
zo kostbaar en zuiver.

Lof zij U, mijn Heer,
voor onze broeder vuur.
hij is aardig, vrolijk en sterk.
door hem geeft Gij ons warmte,
door hem verlicht Gij de nacht.

Lof zij U, mijn Heer,
voor onze zuster, moeder aarde,
ze draagt ons, ze voedt ons
en geeft ons vele vruchten,
kleurige bloemen en planten.

Lof zij U, mijn Heer,
voor de mensen
die vergeving schenken,
die zieken dragen.
gelukkig zij die de vrede bewaren.
ze zullen door U worden bekroond.
Alle schepselen, zegent de Heer.

Lied nr. 001: “Wie anders zou de hemel dragen” (4x) –

Offergaven aanbrengen + kaarsjes : Muziek

Inleiding op de tafeldienst (Kris)

Brood is symbool voor wat in de aarde ontkiemt en voor alles wat ons wordt gegeven om van te leven. Dit brood is symbool voor de weg die Jezus ons heeft gewezen, voor de verbondenheid met elkaar, voor de gemeenschap waarvoor wij bestemd zijn. Laten wij dan instemmend en dankbaar samen het tafelgebed bidden:

Tafelgebed met acclamatie: "Adem van mensen" (Kris Gelaude)
Onze Vader
Communie – muziek
Lied: “Laat uw aangezicht over ons lichten”
Communielied nr. 364: “Om te zien een nieuwe aarde”
Gebed (idem als begin van de viering)

Zegening

Moge de Heer u zegenen en behoeden.
Moge de Heer de glans van zijn gelaat
over u spreiden en u genadig zijn.
Moge de Heer zijn gelaat naar u keren
en u vrede schenken.


------