------
Welkom
------
Liturgie
------
Vorming
------
Historiek
------
Archief
------
Kalender
------




2 september 2012

Het zit vanbinnen…

Els van Hove

Lied 524: “Om te beginnen”

Wij zijn blij hier vandaag samen te zijn in de naam van de Heer, die wij Vader, Zoon en Heilige Geest noemen.
Laten we het even stil maken voor het gebed :

Vader zijt Gij van al wat leeft,
En schepper van al wat adem heeft,
Maar wij leven los van de hemel,
En waar wij uw Geestesadem ontberen,
Lopen wij vast in eigen zaken en zorgen,
Open ons hart voor de adem van uw liefde,
Open ons oog voor de vlam van uw licht,
Open ons oor voor de roep van uw stem,
Opdat onze handen zich openen,
En wij zullen delen,
Het leven dat wij ontvingen
                (S. de Vries)

De lezingen voor vandaag gaan over de Wet en haar plaats in ons leven. Toen ik ze voor het eerst las begreep ik er niets van. Marcus heeft het over de onreine handen en het feit dat Jezus dat wat wilde relativeren, daar kon ik inkomen, en het leek me zelfs best modern als houding. Maar dan in het boek Deuteronomium worden deze regels juist wel bewierookt en dat vond ik in een eerste opwelling behoorlijk contradictorisch. En de passage waarin Marcus stelt dat het kwade uit de mens komt leek te botsen met mijn spontaan aanvoelen dat net het goede uit de mens van binnenuit komt.

Wij zingen 319: “Woestijnlied”

We lezen Marcus 7, 1-8.14-15.21-32

Bij deze lectuur moeten we in gedachten houden dat Marcus zijn evangelie schreef voor niet-joden. Hij nam er daarom Joodse overleveringen in op die zij niet kenden : reinigen van vingertoppen, afwassen van bekers, .. Het rituele protocol van Jerusalem als je wil. De schriftgeleerden spraken Jezus er op aan dat Hij zich niet hield aan deze overleveringen. Jezus gaat scherp in de tegenaanval, ook al hebben de schriftgeleerden eigenlijk wel gelijk. Je moet je handen wassen voor het eten, zeker in een cultuur waar iedereen met de handen uit dezelfde pot eet. Jezus heeft deze voorschriften ook niet willen afschaffen. Zijn tegenaanval kan je op 2 manieren lezen : Enerzijds ziet Jezus in de houding van de schriftgeleerden een teken van liefdeloosheid tegenover anderen, de uiterlijk onreinen, de niet Joden. En deze uitsluitingsfilosofie staat haaks op het Godsbeeld van Jezus. Anderzijds is het slechts uiterlijk onderhouden van de reinheidsvoorschriften onvoldoende en verhult dit zelfs mogelijks een verborgen innerlijke onreinheid. Een mogelijke breuk tussen Leer en Leven. Proper aan de buitenkant, ja dat is het wel …Keeping up appearances, ofwel Miss Bouquet avant la lettre .

Wij zingen het lied 222: “Wakend uitzien”

In het "Woestijnlied" en in "Wakend uitzien" komen we tot de kern van Jezus’ boodschap: het zit van binnen. De volgende lezing voor vandaag, uit het boek Deuteronomium wijst dat ook aan.

We lezen Deuteronomium 4, 1-2.6-8

In deze lezing zegt Mozes : we hebben zulke goede wetten, weest blij en onderhoudt ze. Het gaat hier deze keer dan niet om de regeltjes maar om de Thora. Thora, dat is een levenswijze, een wijze manier om te leven die erop neerkomt om goed samen te leven met elkaar. De regelneven en letterknechten hebben geen oog voor dit dieper doel en vandaar het conflict met Jezus. Maar op deze manier begrepen is de tekst van Marcus niet in tegenstelling met deze tekst. Marcel zegt het mooi in een viering voor deze zondag in 2006 “ door door te dringen tot de kern van de Thora, door mensen een spiritueel kader aan te reiken waarbij vrijheid en voorschrift in elkaar grijpen, kunnen we groeien naar een rechtvaardige en vredevolle wereld”.

Vrijheid om goed te doen. Goed samenleven met elkaar. Vanzelfsprekende zero tolerance voor geweld op mensen. Dat is wat wij christenen Gods voorschrift van de liefde, de naastenliefde noemen. En naastenliefde is een werkwoord want omvat het appel om daar onze verantwoordelijkheid in te nemen.

Onze geloofsvisie, focus op naastenliefde, is verbindend en intrinsiek groepsvormend. Wij noemen ons hier in filosofenfontein ook een gemeenschap. Echter, de laatste decennia is in het Westen de evidentie van deze -van oorsprong religieuze- visie en houding gaan afkalven en zitten we in een zoekende samenleving : we horen de politiekers deze zoektocht recupereren in het bouwen van een wervend verhaal, een nieuw politiek project… zoektocht naar een nieuw moreel kompas precies om die verbinding als ondergrond voor de maatschappelijke ordening te creëren. Waarden als basis voor wetten.
Ik las vorig jaar het boek Het land is moe van Tony Judt en vond het behoorlijk inspirerend als analyse van de economische dominantie in onze maatschappij en wat daarvan de gevolgen zijn geworden op het gemeenschapsvormend potentieel in onze samenleving.
Tenslotte, bij het nadenken over deze viering kwam ik het thema van mijn vorige viering weer tegen: midden onder ons …. Het ging toen over Johannes de Doper die aankondigde dat het Goddelijke onder de mensen en midden de mensen verwacht kon worden. Door te leven volgens de innerlijke reinheid, en goed samen te leven met elkaar kunnen we Gods Rijk hier op aarde gestalte geven en brengen we het Goddelijke midden onder ons. Ik wens u en mezelf toe zo’n mens te kunnen zijn en veel van zulke mensen te mogen ontmoeten.

Wij zingen het lied 267: “Dat wij als wachters op de muren zijn”

Offerande
Groot dankgebed 150: “Die naar menselijke gewoonte”

Het Onze Vader, vredewens en communie rond het altaar; Zo maken wij in filosofenfontein samen een binnenkant.

Tijdens de communie : Clouseau: “Het zit vanbinnen”
Na de communie: lied 586: “Geproefd, geleefd, herkend”

Zegen : An Irish Blessing

May you live a long life
Full of gladness and health,
With a pocket full of gold
As the least of your wealth.
May the dreams
You hold dearest,
Be those which come true,
The kindness you spread,
Keep returning to you

------