19.06.2011: Feest van de goddelijke Drie-eenheid

Sabine Van Huffel

Intredelied: "392 Lied van de Heilige Geest"

Inleiding

De viering van Pinksteren vorige week sloot de paastijd af, vandaag vieren we het feest van de goddelijke Drie-eenheid. In deze viering willen we ons bezinnen over de betekenis van de Drie-eenheid voor ons geloof en voor ons leven, uitgaande van de woorden die we zo dikwijls bidden (zonder hierover nog diep na te denken):

- We maken het kruisteken telkens met de woorden ``in de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest’’
- De woorden van Paulus uit de 2de lezing (2de brief aan de Kor. 13,13) "De genade van de Heer Jezus Christus, de liefde van God en de eenheid van de heilige Geest zij met u allen" bidden en beleven we in elke eucharistieviering,
- En in elke zegening en zending wordt ons de trouw en liefde geschonken van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.

Wat betekent dit voor ons? Een kleine steekproef bij onze kinderen doet alvast uitschijnen dat dit mysterie niet meer "in" is, meer nog, ongekend is en dus onbemind.
In de christelijke geloofsleer wordt traditioneel op 2 manieren over de Drie-eenheid gesproken.
De eerste manier is zuiver theologisch: we denken na over het mysterie hoe binnen in het ene wezen van God drie goddelijke personen in zelfstandigheid kunnen bestaan en hoe er binnen de drie een relationeel verband van eenheid moet gedacht worden. Dit noemt men in theologische kringen de immanente triniteit. Dit spoor gaan we hier niet bewandelen.
Veeleer willen we ons voeden aan het mysterie van de Drie-eenheid en en ons bezinnen over de betekenis ervan voor ons geloof en ons leven. Ik begin met enkele getuigenissen van leden uit mijn Emmaüsgroep (een bezinningsgroep in Leuven die maandelijks samenkomt rond een bepaald geloofsthema en waarvan ik reeds 28 jaar deel van uitmaak):

- Getuigenis 1. "Persoonlijk tracht ik dit mysterie te begrijpen vanuit de Liefde: Liefde van de Vader die concreet menselijk gestalte krijgt in de Zoon en die Liefde blijft verder leven onder ons vandaag doorheen de Geest die me bezielt van binnenuit met die Liefde. Alle Liefde van de Vader en de Zoon is samengebald in mijn hart, vervult me met dagelijkse energie. Het is één Liefde, op 3 manieren zichtbaar en verwerkelijkt. Zo tracht ik dit mysterie te begrijpen en vanhieruit te leven elke dag."
- Getuigenis 2: "De triniteit wekt bij mij Gods beeld op van Vader (Hij die Liefde, bron en einddoel is van mijn bestaan), Zoon (als Weg, levend voorbeeld) en Geest (die kracht geeft). Elke dag begin ik met een kruisteken en komt God tot leven in dit beeld."
- Getuigenis 3: "ik denk trinitair want in mijn beleving heeft God 3 facetten die gelijktijdig aanwezig zijn. De triniteit is voor mij te begrijpen als een diamant die vanuit verschillende hoeken steeds anders lijkt maar toch diezelfde ene diamant blijft. Het gaat telkens om verschillende facetten van eenzelfde werkelijkheid.

Vandaag op het feest van de goddelijke Drie-eenheid proberen we te begrijpen wie die drie-ene God is en wat Hij voor ons betekent.

Openingsgebed

Blijf bij ons, God,
als Vader, Zoon en Geest,
waar we ook gaan of staan.
Dat het zo mag blijven, mag zijn
en steeds meer mag worden. Amen.

Lied 537: "Zingt van de Vader" (lofzang)

Evangelielezing: Johannes 3, 16-18

Bezinning (*)

“Zozeer heeft God de wereld liefgehad, dat Hij zijn eniggeboren Zoon heeft gezonden.”

Om te getuigen van die grote liefde van God voor alle mensen, was er in Algerije een trappistenklooster, waar de monniken eenvoudig leefden van hun tuin, en waar de bevolking van die arme streek steeds terecht kon voor verzorging in het dispensarium dat een broeder-geneesheer voor hen openhield. De gemeenschap van Tibehirine werd overvallen door de moslimstrijders. Zeven van de negen broeders werden gevangen meegevoerd en vermoord. Dit verhaal werd wereld-beroemd na verfilming in "Des hommes et des dieux".

Kunnen wij sprekender commentaar vinden dan dit getuigenis op het evangelie van vandaag? God bouwt de menswording van zijn Zoon nog steeds in de wereld verder uit. Onze broeders van Algerije hebben het ons herhaald : God heeft de zijnen bemind tot het einde toe, zijn liefde gaat tot het geven van zijn leven, zijn liefde gaat tot het vergeven aan wie hem doden. God is immers liefde en niets dan liefde. Die God wil onze God zijn in Waarheid, Liefde en trouw en maakt zich kenbaar op drie wijzen:
* Als Vader, in de gestalte van Schepper van hemel en aarde,
* Als Zoon, geboren uit de Vader, in de gestalte van Redder van de wereld, zo hoorden we in het evangelie,
* Als Geest die voortkomt uit de Vader en de Zoon, in de gestalte van genade en levengevende tegenwoordigheid

Waarheid, trouw en Liefde: zo is onze God, zo leren we Hem kennen en meteen krijgen we drie sleutels aangereikt om vanhieruit te leven vanuit God en naar anderen toe. Het zijn drie begrippen die standhouden ondanks de veranderende omstandigheden in ons leven, ondanks de evoluties die we meemaken op ons werk, in ons gezin, onze familie. Andere bakens zoals succes, rijkdom, schoonheid, competentie,... spoelen vroeg of laat weg als waanidealen, in de chaos van ons leven. Naarmate we ouder worden beseffen we hoezeer deze sleutels waarheid, trouw en liefde ons doen en laten bepalen en de essentie van ons leven vanuit God uitmaken.
Een voorbeeld: de relatie ouder-kind krijgt een andere invulling doorheen de verschillende episodes van ons leven maar doorheen deze vernieuwing en wisselende invulling blijven deze drie bakens standhouden, houdt liefde slechts stand als het zuivere liefde is, waarheid als ze authentiek is, trouw als ze gepaard gaat met engagement, relatie als ze eenheid inhoudt. Leven vanuit God is in die waarheid wonen.

Waarheid, trouw en liefde dienen als sleutels voor ons leven vanuit God zoals een sol- of fa-sleutel dienen om de toonaard van een muziekstuk op af te stemmen. Zoals een sleutel aan het begin van een muziekstuk aangeeft hoe het stuk moet uitgevoerd worden (bv. lustig, levendig uitgelaten of rustig), zo staat er een sleutel elke dag opnieuw aan het begin van ons leven met God. Die sleutel is de drie-ene sleutel van waarheid, trouw en liefde die uit God zijn. De toonaard van het stuk zoals dit door de Grote Componist God geschreven wordt, wordt meteen de uitvoeringsstijl van ons leven.

Deze goddelijke sleutel geeft aan hoe ons leven vanuit God is afgestemd: op de eerste plaats op God zelf. Voor mij persoonlijk betekent dit in gebed groeien naar God toe. Het zuivere gebed betekent voor mij: me door God laten beminnen. Door me af te stemmen op God, groei ik naar God. Immers, "je wordt wie je bemint", zo drukte Marcel het uit in de Paasnacht. Ik word van binnenuit getransformeerd door God, wordt zo een stukje God en proef zo mee van die triniteit.

Ons leven vanuit God is met diezelfde sleutels een tweede maal afgestemd naar anderen toe. Hoe? Persoonlijk ervaar ik dit telkens ik liefde wil doorgeven, bv. aan mijn gezin, en getransformeerd word door hen die me beminnen. Kunnen wij ons hart sluiten als de anderen naar ons toekomen? Op die vragen hebben onze broeders van Algerije geantwoord met hun leven. Hun leven was reeds gegeven. Jarenlang hebben zij geleefd te midden de moslims. Misschien hebben zij er nooit een bekering gemaakt. Daar zochten zij ook niet naar. De liefde van God is onbaatzuchtig.

Het afgestemd zijn op God en de ander gaat niet vanzelf! Om dit te bereiken, moeten we elke dag nog wel aan onszelf sleutelen. Zelfliefde, eigenwaan en waanidealen verhinderen ons hiertoe. Elke dag opnieuw moeten we de goede toon vinden om in eenvoud overgave te worden in waarheid, trouw en liefde.

Een sprekend getuigenis hiervan hoorde ik vorige maand tijdens een bezinningsmoment in de oude abdij van Drongen. Een politieman, momenteel met prepensioen, verwoordde het als volgt: "ik zeg altijd dat we met drie getrouwd zijn sinds de dag van ons huwelijk" waarmee hij sprekend aangaf hoe sterk God in zijn leven en relatie verweven zit. Met vallen en opstaan probeert hij elke dag nieuwe wegen te zoeken om zich in liefde aan zijn vrouw te geven, over alle verschillen heen. De nieuwe situatie van prepensioen waarin hij zich nu bevindt, dwingt hem tot het zoeken van een nieuw evenwicht tussen geven en ontvangen, vrijheid geven en nemen. Op die manier stemt hij zijn leven af op Gods Liefde en naar zijn vrouw toe deze Liefde door te geven.

En wij, hoe stemmen wij best af op God en de ander? Misschien met een leven meer en beter gegeven aan onze echtgenoot, onze kinderen, onze gemeenschap ? Moge de drie-ene liefde van God als Vader, Zoon en Geest ons daartoe de kracht geven.

Bezinningsmuziek

Groot dankgebed: "153 Verschenen is de mildheid"

Vredeswens

Communielied 586: "Geproefd, geleefd, herkend"

Gebed tot de Allerheiligste Drie-eenheid
(Elisabeth van de H. Drie-eenheid, 21/11/1904)

O mijn God, Drieëenheid, die ik aanbid,
help mij mezelf helemaal vergeten om mij in U te vestigen,
roerloos en stil alsof' ik reeds in de eeuwigheid was.
Niets moge mijn vrede verstoren,
niets mij uit U verwijderen, mijn Onveranderlijke.
Maar elke minuut voere mij verder binnen in de diepte van uw Mysterie.

Schep vredige stilte in mijn ziel,
maak er uw hemel van, uw geliefde thuis, de plaats waar gij rusten kunt.
Dat ik U daar nooit alleen late, maar er helemaal zij,
wakker in geloof, heel en al aanbidding,
volkomen prijsgegeven aan uw scheppende kracht.

O Christus, mijn Geliefde, uit liefde gekruisigd.
Ik wil eens bruid zijn voor uw hart.
U bekleden met heerlijkheid, U beminnen ... tot ik erbij sterf!
Maar ik voel mijn onmacht en ik vraag U:
bekleed mij met Uzelf, mijn ziel geheel afgestemd op de uwe,
doordring mij, overrompel mij, neem Gij in mij alle plaats in.
Dan zal mijn leven enkel nog zijn een afstraling van uw leven.
Kom in mij als Aanbidder, als Verzoener, als Verlosser.

O Eeuwig Woord, Woord van mijn God,
ik wil mijn leven doorbrengen luisterend naar U,
heel volgzaam worden om alles van U te leren.
Door alle nachten, alle leegten, alle onmacht heen
mijn blik voortdurend op U, blijven in uw grote licht.
O Zon, die ik bemin, boei mij zozeer,
dat ik nooit meer weg kan uit uw lichtkrans.

O verterend vuur, Geest van Liefde, kom in mij
opdat het Woord in mij als het ware opnieuw kan geboren worden.
Laat mij voor Hem een nieuwe mensheid zijn,
waarin Hij heel zijn Mysterie herheleven kan.

En Gij, Vader, buig U over uw arme, kleine schepsel neer.
Overdek haar met uw schaduw.
Zie in haar slechts de Veelgeliefde, in wie Gij welbehagen hebt.

O mijn Drie, mijn Al, mijn Zaligheid, oneindige Eenzaamheid,
Onmetelijkheid waarin ik mij verlies, ik lever mij aan U uit als een prooi.
Berg U diep in mij opdat ook ik mij bergen kan in U,
wachtend tot ik in uw licht ga schouwen
de eindeloze diepte van uw heerlijkheid.

---------------

* Bron: Martin Moors, "Drie-één in waarheid, trouw en liefde: zo is onze God", K.U.Leuven, Herkenrode, 14.06.2003, Pro manuscripto.

(Met dank aan de Emmaüsgroep die in een voorafgaand beziningsmoment inspiratie gaf voor deze tekst)