10 januari 2010:    God - Liefde

Herman Wouters

Inleiding

In deze viering gaat de lezing over het doopsel van Jezus in de Jordaan door Johannes en over de stem die uit de hemel zegt: “Jij bent mijn geliefde”. Het gaat over de band van God met de mens en dus ook met ons.

Woorddienst

Enkele weken geleden interviewde ik voor het tijdschrift Nieuwe stad Roel. (www.nieuwestad.be) Roel was op zijn 15 jaar een veelbelovende student toen hij op weg naar huis bij het oversteken van een kruispunt gegrepen werd door een auto. Hij vloog door de lucht, kwam meters verder op zijn hoofd terecht en geraakte wekenlang in coma. In het ziekenhuis waren er nog wat complicaties: hij kreeg een hersenbloeding, werd besmet met de ziekenhuisbacterie, moest een schedelboring ondergaan….
Na twee maanden bracht men hem voor revalidatie naar Pulderbos waar hij met veel inspanning opnieuw leerde praten, lopen en zelfstandig eten. Toch bleef een gedeelte van zijn hersenen onherroepelijk beschadigd waardoor de linkerhelft van zijn lichaam verlamd is. Toen ik met hem sprak was hij net 21 geworden. Hij probeert nu via het tweede kansonderwijs zijn diploma van zijn secundair onderwijs nog te behalen. Toch blijft hij optimistisch.

Ik vroeg hem hoe kwam en Roel antwoordde erg traag door zijn handicap het volgende. Ik citeer: “ Ik ben blij dat ik er in vergelijking met anderen, die ik in Pulderbos gezien heb, nog zo goed ben vanaf gekomen. Ik heb daar ook Sil leren kennen. Hij is momenteel mijn beste vriend. Sil heeft ook een ongeval gehad en kan helemaal niet meer praten. Hij communiceert via een computer die letters scant. Hij moet de juiste letter doen stoppen met een drukknop, die hij met zijn duim bedient. Ik ben tijdens de revalidatie veel met hem samen geweest. Na het ongeval had ik het gevoel dat er niemand me nog echt waardeerde. Maar bij hem heb ik dat gevoel niet. Voor mij was het een zoeken naar wie echt om mij geeft. Sil doet dat. Het is een vriendschap die ik wil blijven behouden. Hij woont hier zo’n 20 km vandaan. Hij is veel erger gehandicapt dan ik en kan veel minder, maar hij geeft het niet op. Dat is wat ik zo bewonder in hem. Hij is ook altijd goed gezind. Er is dus één iemand die me echt moed kan geven. Ik weet ook dat hij aan mij iets heeft. Het maakt niet uit dat hij dat niet kan duidelijk maken. Ik voel dat gewoon.”

In de auto terug naar huis blijven deze woorden van Roel zachtjes in mijn hoofd naklinken. De gedachte dat het van belang is te weten dat er iemand op de wereld je echt helemaal waardeert wat ook je handicaps zijn, doet we verwijlen bij het verhaal van de kleine prins van Antoine de Saint Exupéry waar de prins tegen de vos zegt dat er zich ergens op een andere planeet een roos bevindt waar hij een band mee heeft. En die band maakt dat hij toch helemaal anders in het leven staat.

Maar luisteren we eerst naar het Evangelie en naar de band, die Jezus heeft

Lucas 3, 15-16 en 21-22

Jezus dompelt zich onder in de Jordaan en neemt op die manier deel aan het gewone leven van de mensen rondom zich. Toch voelen Johannes en de omstanders aan dat Jezus iemand speciaal is en de Lucas beschrijft dat er een stem uit de hemel klinkt die zegt dat die man de geliefde zoon van God is. Iemand die God vreugde verschaft en hem gelukkig maakt.

Is dat niet de positie van elke mens en dus ook van ons? Geliefd zijn door God. De gedachte dat God Liefde is niet alleen één van de pijlers van ons geloof maar een wezenskenmerk van ons bestaan. We zijn elk unieke wezens op een unieke manier uitverkoren, gezegend en geliefd door God. God heeft een speciale relatie met elk van ons. Als we ons daar bewust van zijn, staan we toch op een andere manier in het leven zoals dat ook bij Roel en bij de kleine prins het geval is.

Wat zijn wij, mensen, een erg korte tijd op de aarde hier aanwezig? Wat is ons wezen?

Soms denken we dat we zijn wat we doen en dat we samenvallen met wat we presteren. We zijn actief, doen goede dingen, realiseren positieve zaken. En we voelen ons daar goed bij. We zijn naastenlievend, we hebben ons geëngageerd en dat heeft goede gevolgen gehad. Al wat ouder, kijken we achter ons naar wat we allemaal gerealiseerd hebben en we denken dat ons bestaan daarmee samenvalt. Wanneer we met periodes helemaal niet zo goed presteren en we ons – zoals Oosterhuis het zegt – overschot van stof van de aarde of een stuk wrakhout voelen, denken we dat ons bestaan uit elkaar valt.
Soms menen we dat we zijn wat anderen van ons zeggen en dat ons wezen daar mee samenvalt. En als de mensen ons bejubelen en goed van ons spreken, voelen we ons goed. Maar er zijn ook mensen die ons bekritiseren, die terechte, minder terechte en onterechte opmerkingen maken - vaak raken die negatieve commentaren ons meer dan we zouden hopen - en dan voelen we ons slecht. Als je wezen samenvalt met wat anderen over je zeggen dan gaat je leven op en neer.
Soms denken we dat we zijn wat we hebben: bezit, geld, kennis, talenten, een goede gezondheid,… Wanneer die zaken beginnen af te brokkelen en weg beginnen te vallen, lijkt de zin van ons leven eveneens af te brokkelen.

Wanneer we de grond van ons bestaan herleiden tot wat we presteren, wat anderen van ons zeggen of van wat we hebben dan gaat ons leven voortdurend op en af, we voelen ons goed en dan weer down. Zo’n leven is eerder een ‘overleven’, een ‘struggle for life’.

Neen, onze diepste wezenskenmerk is dat we door God geliefd zijn. Misschien voelen we ons vaak overschot van stof van de aarde, maar het is dan stof van de aarde door God bemind en dat is toch wel wat anders. Dit besef moet doordringen in ons dagdagelijkse handelen, in onze dagelijkse beslommeringen, in de prettige dingen en de moeilijkheden, die we meemaken. We vallen niet samen met wat we presteren met wat mensen over ons denken of met wat we bezitten. Elkeen is een unieke persoon, door God bemind. Door vanuit deze overtuiging te leven, krijgen we de vrijheid van de kinderen van het licht.

Slotgebed

God en vader
doe ons geloven
dat gij ons bemint
en maak dat we altijd uw liefde
als wezenskenmerk van onze bestaan
mogen ervaren
in de komende tijd,
in onze dagdagelijkse bekommernissen
in de hoogtes
en de laagtes van ons leven

Slotlied: “Geef ons vandaag een teken van Liefde”