29 maart 2009: Passiezondag:
Lijden, sterven en verrijzen
Maurits Eyken (met getuigenissen
van Geert en Siska)
Inleiding
Mag ik u uitnodigen om - elkaar
zegenend - deze viering te openen: In de naam van de Vader, de Zoon
en de Heilige Geest.
Ik heb voor deze viering Geert en Siska, aangesproken om samen elk
vanuit een heel eigen invalshoek iets te brengen rond lijden, sterven
en verrijzen. Het is vandaag namelijk passiezondag of de aanzet
van de passietijd.
Als ik de passieverhalen lees, dan besef ik dat het lijden en dood
van Jezus van Nazareth betekenis gekregen heeft:
-wanneer de vrouwen van het graf terugkeerden en weigerden te blijven
bij teleurstelling en ontgoocheling;
-wanneer de twee leerlingen van Emmaus zijn teruggekeerd om samen
het brood te blijven breken.
-wanneer Hij terugkeerde onder een andere verschijning, maar toch
ook weer aan hun ogen ontrokken werd.
"Want ook al keren ze terug,
ook al keren wij terug, (zoals ik lees in Teder Asiel):
Verlies blijft altijd verlies.
Verwond raken.
Geen uitweg zien.
Zonder beschutting zijn.
Alleen wanneer ik desondanks
probeer door alles heen te gaan
zonder te weten waar ik uitkom,
vind ik misschien een nieuw bestaan
en woorden van betekenis
Daarover willen we in deze viering
gewoon iets met u delen, even luisteren naar verhalen van dicht
bij ons, samen bidden en zingen
om verrijzen mogelijk te
maken.
Lied blz 628: "Voor mensen die naamloos, kwetsbaar en weerloos
door het leven gaan"
Openingsgebed.
God,
de weg van het geloof
is voor geen mens gebaand,
niet uitgedacht of aangelegd
als een patroon van zekerheden.
Wij kunnen enkel
in uw licht trachten te staan
en U voorzichtig noemen;
die stem van vuur zijt,
zachte bries.
Onverwacht woord,
veerkracht en levensadem.
Amen.
Getuigenis: Maurits
Lied: "Wees gij het woord,
Gij de stilte"
Voor allen die hier voorbij komen
Voor de kinderen in ons midden
Voor wie tasten en zoeken
Voor hen die vertrouwen ontberen
Voor zij die allen onderweg zijn.
Wees gij het woord, Gij de stilte
Getuigenis: Geert
Wees gij het woord, Gij de stilte
In het verhaal dat ons oproept
In het lied dat ademen kracht geeft
In het visioen dat gaat dagen
In het hart van wie troosten en recht doet
In de tegenstroom van de liefde
Wees gij het woord, Gij de stilte
Getuigenis: Siska
Wees gij het woord, Gij de stilte
Ondanks de doofheid in deze wereld
Als ons geweten geen rust kent
Door de ogen van de stemlozen
Op het ogenblik van ontmoeting
Tot brood aan geen mens meer ontzegd wordt.
Wees gij het woord, Gij de stilte
Lezing Lucas 18 (18-23): Gesprek
met de jongeling
Een aanzienlijk man stelde Hem
deze vraag: Goede meester, wat moet ik doen om deel te krijgen
aan het eeuwig leven?
Jezus zei tegen hem: Waarom noemt u Mij goed? Niemand is
goed, alleen God.
De geboden kent u: geen echtbreuk plegen, niet doden, niet stelen,
niet vals getuigen, en uw vader en uw moeder eren.
Aan dat alles heb ik mij van jongs af gehouden, zei
de man.
Dan rest u nog één ding, zei Jezus tegen
hem. Verkoop alles wat u hebt, deel het uit aan de armen,
en u hebt een schat in de hemel. Kom dan terug om Mij te volgen.
Toen hij dit hoorde, werd hij diep bedroefd, want hij was buitengewoon
rijk.
De vrouwen kwamen terug, de leerlingen
kwamen terug, in hun kwetsbaarheid herkenden ze Hem, de rijke jongeling
niet.
Muziek: Telemann: Choral: "Es
sind schon die letzen" (Cd Telemann Bass cantates nr 1)
Dankgebed en breken van het
brood (tekst K. Gelaude)
God zonder naam,
zwijgende God in deze wereld,
onachterhaalbaar stil
maar stuwend als een bronader
onder de aardlaag van iedere mens.
Soms voelbaar
als een plek in ons gemoed,
door licht geraakt.
met liefde zacht gemaakt.
Gij zijt de wachtende, de vragende.
de rustende hand op ons hart.
Dat wij een naam gekregen hebben.
Dat niemand haveloos
en niemand doelloos onderweg moet zijn.
Dat wij elkander kunnen dragen.
Dat Gij ons hoogacht.
en een stroom van levensader schenkt
Opdat wij niet aan angst ten onder gaan
maar als een boom rechtop blijven
en helemaal naar U gewend.
Zoveel zegt Gij ons aan
in eeuwenoude woorden.
En door het schadeloos bestaan
van iemand zoals wij.
Hij was het en
Hij heeft die weg gebaand,
Jezus van Nazareth,
Ondenkbaar mens- en godsgetrouwe.
En Hij heeft aan de lijve ondervonden
hoe het zo iemand vergaat.
Hij werd verworpen,
aangevochten, neergehaald.
Maar Hij bleef onverdedigbaar zichzelf
en zijn vertrouwen was in U geankerd.
De avond voor zijn dood,
toen hij met vrienden samen was,
heeft Hij ...................
Wij danken het aan Hem
dat wij hier staan,
door zijn verhaal gegrepen
en bewogen door de feiten
van vandaag.
Geen grafsteen
heeft hem vastgehouden.
Uit het diepste van de aarde
is Hij duizendvoudig opgestaan.
Dat wij daarom ruimte scheppen
voor het meest ondenkbare.
Dat wij adem zoeken
in de naklank van zijn stem.
Dat wij licht doorlaten
en elkaar zien stralen.
Dat wij gaandeweg alles wat hard is,
elke schijn ontgroeien.
Dat wij brood en kracht doorgeven
hier van hand tot hand
en verder, verder.
Dat wij in vertrouwen blijven opkijken
en samen durven zeggen 'Onze vader...
"Onze Vader" en vredeswens
Muziek: Brahms
Ihr
habt nun Traurigkeit;
aber ich will euch wieder sehen,
und euer Herz soll sich freuen,
und eure Freude soll niemand von euch nehmen. (Johannes
16:22)
koor: Ich will euch trösten,
wie einen
seine Mutter tröstet.
(Jesaja
66:13)
Sehet mich an:
Ich habe eine kleine Zeit Mühe
und Arbeit gehabt
und habe großen Trost funden.
(Sirach
51: 35)
koor: Ich will euch trösten,
wie einen
seine Mutter tröstet.
|
Gij zijt dan nu wel
bedroefd,
maar ik zal u terugzien,
en uw hart zal zich verheugen
en uw vreugde zal niemand u ontnemen.
Ik
zal u troosten,
zoals een
moeder u troost.
Kijk naar mij:
Ik heb een korte tijd moeheid
en last gekend
en ik heb veel troost gevonden.
Ik
zal u troosten,
zoals een
moeder u troost.
|
Delen van het brood
Slottekst allen samen
God,
de weg van het geloof
is voor geen mens gebaand,
niet uitgedacht of aangelegd
als een patroon van zekerheden.
Wij kunnen enkel
in uw licht trachten te staan
met open ogen.
En U voorzichtig noemen:
die stem van vuur zijt,
een zachte bries.
Onverwacht woord,
veerkracht en levensadem.
Ga dan, God,
met allen die U zoeken,
de lange weg
van twijfel naar vertrouwen.
En in de leegte
waarin wij soms moeten staan,
kom ons daarin tegemoet.
Blijf ons vasthouden,
opdat wij leren loslaten,
alles wat niet tot leven wekt.
Laat ons uw adem voelen,
als een mantel om ons heen geslagen.
Amen.
Zegen en zending
|