------
 
Welkom
------
Liturgie
------
Vorming
------
Historiek
------
Archief
------
Kalender
------




29 februari 2004 : 1ste zondag in de vasten

Een vasten van bekering maakt zwakke mensen veerkrachtig

Sabine Van Huffel

Mag ik beginnen met een bekentenis? De vasten – ik huiver altijd wanneer die tijd in aantocht is. De vasten heeft iets van een jaarlijkse lenteschoonmaak, waar ik minder goede herinneringen aan overhoud. Ik denk hierbij terug aan mijn kindertijd waarin ik een hele vasten lang niet mocht snoepen en elke dag minstens 3 verstervingen moest doen, kortom een tijd waarin ik opgezadeld werd met schuldgevoelens. En alhoewel een dergelijke vastenbeleving negatief geladen is, toch weet ik: ik heb zo’n tijd nodig! Het is in de eerste plaats een voorbereidingstijd: ons klaarmaken om Pasen te vieren, ons hart in gereedheid brengen om de verrezen Heer te ontmoeten. En we moeten de schoonmaakperikelen erbij nemen, als we echt feest willen vieren.

Volgens broeder Manu Van Hecke, Dom van de St.-Sixtus abdij van West-Vleteren,  stelt de Kerk ons op aswoensdag doorheen de woorden van Jezus drie schoonmaakmiddelen ter hand om ons in gereedheid te brengen: gebed, aalmoes, vasten. Alle drie helpen ze ons een eigen terrein in orde te brengen.

- Gebed: onze relatie met God;
- Aalmoes: onze relatie met de medemens;
- Vasten: onze relatie met onszelf.

Laten we nu even ingaan op deze drie domeinen :

Hoe is het gesteld met mijn relatie tot God? Is God er wel in mijn dagelijks leven? Iemand aanwezig weten vraagt immers tijd, aandacht, luisteren, halt houden. En het zijn vaak de kleine dingen die het doen: een dankgebed voor of na het eten; voor het slapengaan eventjes mijn dag overzien, of … waarom niet elke dag van deze vasten een stukje uit de Psalmen lezen en even duiken in een innerlijke stilte?

Hoe is het gesteld met mijn relatie tot mijn medemens? Misschien leg ik iets opzij voor broederlijk delen, maar is het ook voelbaar? En is een aalmoes ook niet: mijn tijd geven aan iemand die in de put zit of eenzaam is; geduld opbrengen tegenover iemand die zo anders is dan ikzelf; vertrouwen geven aan wie zich klein en overbodig weet, kortom veerkracht geven aan zwakken, …

En hoe sta ik tegenover mijzelf? Vasten kan mij helpen om weer mezelf te zien zoals ik ben; vasten is een remedie tegen zoveel kleine verslavingen. Wat bewuster omgaan met eten en drinken, niet omwille van de al dan niet slanke lijn, maar om wat vrijer te komen tegen hun oppermachtige greep. En durf ik kijken naar mijn praatzucht, mijn oordelen en verooordelen, de zorg voor mijn imago, mijn zoeken naar populariteit?

Gebed, aalmoes, vasten: helpen ons onszelf van binnen weer schoon te maken. Ze leggen onze eigen zwakheden bloot en helpen ons veerkrachtig te worden:
- Veerkrachtig, omdat God God mag zijn in mijn leven;
- Veerkrachtig, omdat de anderen op mij kunnen rekenen en ik op de ander;
- Veerkrachtig, omdat ikzelf gewoon mag zijn wie ik ben, niet meer en niet minder.

Ik denk dat zo’n veerkrachtige mensen hun hart klaargemaakt hebben: daar is Jezus, de Verrezene, de levende welkom!

Schuldbelijdenis LIED  ``Stof van de aarde’’

Bidden we vanuit onze zwakte tot God om veerkracht aan de hand van Psalm 6 :

Keer Je naar mij, zie mij aan,
Maak mij weer vrij, mijn Heer!

Heer, ontferm Je over mij, genees mij,
Ik ben aan het einde van mijn krachten,
Mijn ziel is een en al onrust,
En
Jij, Heer, hoe lang nog laat Je mij wachten?
Keer Je naar mij, zie mij aan,
Maak
mij weer vrij, mijn Heer.

Verlos me van mezelf door jouw barmhartigheid.
Als mijn ziel doods is en stil, kan ik Jou niet meer loven, Heer!
Nacht na nacht lig ik te huilen in mijn bed,
Doordrenk
ik mijn kussen met tranen.

Mijn ogen, van wanhoop half blind
Staren dof naar wat me bedreigt.
Maar Jij hoort altijd mijn schreien,
Jij
houdt Je niet doof voor mijn smeken.
Mijn gebed neem Je aan!
(Uit  A.M. De Wilde en I. Driessen, Bij dag, bij nacht: Psalmen herschreven, p.9)

Het evangelie dat we vandaag gaan beluisteren is een ons aller welbekend verhaal van Jezus die in de woestijn op de proef wordt gesteld door de duivel en drie bekoringen weerstaat. In het vervolg van deze woorddienst wil ik hier verder op ingaan. Juist in het feit dat Jezus net als wij bekoord werd en op de proef gesteld werd, komt de menselijkheid van Jezus tot uiting. Jezus staat niet boven alles. Hij weet uit eigen ervaring dat het menszijn niet mogelijk is zonder aanvechtingen. De verzoekingen die Jezus heeft ervaren, stellen Hem in staat om met ons mee te voelen.

Drie van de vier evangelisten vertellen ons over de verzoeking van Jezus. Marcus vertelt slechts kort dat de Geest Jezus na zijn doop in de woestijn heeft gedreven en dat de duivel Hem daar op de proef heeft gesteld. Matteüs en Lucas, die we vandaag beluisteren, beschrijven drie typische verzoekingen die ook ons proces van zelfwording bedreigen. In deze drie beproevingen wordt duidelijk dat Jezus het gevaar heeft gezien waarmee hij door zijn taak als rondtrekkend prediker werd geconfronteerd. Iedere opdracht kan worden misbruikt. Hoe hoger iemand staat in zijn spirituele ontwikkeling en geestelijke taken, des te dieper kan hij vallen. Hoe populairder iemand is, des te groter is het gevaar dat zijn fans hem opvreten en hem beletten zo te leven als hij volgens zijn intuïtie moet doen. Jezus heeft de bedreigingen van zijn missie nauwkeurig onder ogen gezien. Hij heeft er 40 dagen de tijd voor genomen. Dat was voor Hem een periode van grote strijd. Daarna was Hij rijp om aan zijn opdracht te beginnen zonder deze te vervalsen door egoïstische bedoelingen.

EVANGELIE volgens Lucas: hfst. 4, vs. 1-13

HOMILIE    (bron:  Anselm Grün, Beelden van Jezus, Lannoo/Ten Have, 2003)

De eerste verzoeking doet zich voor als Jezus honger heeft na veertig dagen vasten. Toen zij de duivel tegen Hem: ``Als U de Zoon van God bent, zeg dan tegen deze steen dat hij een brood moet worden’’ (Lc 4,3). Het is de verzoeking om onze honger naar zelfherkenning te stillen. Ik help de mensen, niet omdat zij belangrijk zijn voor mij en omdat zij hulp nodig hebben, maar omdat ik hun aandacht wil. Sommige mensen veranderen alle “stenen’’ in “brood’’: ze zetten hun werk, succes, bezit, de mensen met wie ze samenzijn, … om in erkenning, roem, seks, liefde, … uitsluitend om hun eigen behoeften daaraan te bevredigen.

Ken jij ook deze verleidingen? Wat is jouw grootste aanvechting? Wil jij af en toe alles voor jezelf gebruiken: de mensen, je werk, de schepping, God?
Jezus bezwijkt niet voor deze verleiding. Hij gebruikt de mensen niet voor zichzelf, maar Hij houdt zich met hen bezig omdat het voor hen goed is. Jezus overwint de aanvechting door te wijzen op een andere vorm van voedsel : ``… Er staat geschreven: Niet van brood alleen zal de mens leven’’ (Lc. 4,4). Dit ander voedsel is God. Jezus leeft uit God, uit Gods woord. Wanneer ik mijn fundament vind in God, kan ik net als Jezus veel geven zonder veel te willen en word ik veerkrachtig.

De tweede verzoeking is de macht: ``… Heel die macht en al hun pracht zal ik U geven, want zij zijn mij in handen gegeven en ik geef ze aan wie ik wil. Als U mij aanbidt, zal het allemaal van U zijn’’ (Lc. 4,6). Het is een heel oude aanvechting, die iedereen kent, de verleiding om macht te hebben over anderen. We voelen ons allemaal wel eens machteloos tegenover sommige mensen, machteloos ten opzichte van onze eigen fouten en zwakheden, onmachtig om sommige conflicten op te lossen. Macht is de belofte om alles onder controle te hebben, nooit meer zwak te lijken, anderen te kleineren om te kunnen geloven in onze eigen grootheid. Deze machtsspelletjes kennen we maar al te goed. Wanneer heeft macht een gevaarlijke fascinerende invloed op jou? Ken jij machtsspelletjes waarmee jij andere mensen in een hoek drukt om jezelf meer op de voorgrond te plaatsen?
We weten op welk punt wij de ander kunnen kwetsen. Want wanneer ik krenk en kwets, heb ik macht over anderen. Het is een destructieve macht, die haar basis vindt in het feit dat wij voor de duivel neerknielen en hem aanbidden. Uiteindelijk dienen we dus een afgod. We denken dat we macht hebben maar in werkelijkheid zijn we bezeten van macht. De macht heeft ons in haar greep. Thomas Mann heeft dit op indrukwekkende wijze beschreven in zijn roman Doctor Faustus. Hierin sluit de Duitse toonkunstenaar Adrian Leverkühn een pact met de duivel om altijd geniale muziek te kunnen componeren. Maar de genialiteit die hij verwerft, gaat ten koste van de liefde. Hij zal nooit meer in zijn leven liefde ervaren. Wie zich uitlevert aan macht, verliest zijn veerkracht om lief te hebben. Zijn leven wordt leeg en koud.

De derde verzoeking betreft het godsbeeld. De duivel nodigt Jezus uit om publiekelijk te bewijzen dat Hij de Zoon van God is door zich van de rand van de tempel in de afgrond te storten. De engelen van God zullen Hem immers beschermen. Deze gevaarlijkste verzoeking voor de spirituele mens bestaat in het feit dat hij God gebruikt voor zichzelf:  hij misbruikt zijn spiritualiteit om zichzelf als iets bijzonders te zien en zich ook zo bij de anderen te presenteren. Zulke mensen hebben vaak werkelijk diepe spirituele ervaringen gehad. Maar dan beginnen ze zich te gedragen alsof ze God zijn.

Hoe ga jij om met deze verleidingen? Zijn jouw motieven om deel te nemen of voor te gaan in de eucharistie wel altijd even zuiver? En hoeveel mensen gaan niet naar een begrafenis, eerder om gezien te worden dan wel om te bidden voor de overledene of de nabije familie?
Jezus verzet zich tegen deze aanvechting. Hij weet dat Hij de Zoon van God is. Hij is echter ook volledig mens. Hij wil de mensen als mens tegemoet treden en hun over God vertellen, maar niet om er zelf beter voor te staan. Hij wil niet de aandacht op zichzelf vestigen. Hij wil Gods woord verkondigen. Hij weerstaat de verleiding van geestelijk misbruik, zoals dat tegenwoordig door veel spirituele goeroes wordt uitgeoefend.
Het fascinerende aan Jezus is dat Hij deze verleidingen van de mensen kent, dat Hij ze werkelijk heeft ervaren maar er niet aan bezweken is. Jezus staat als de man die op de proef werd gesteld, heel dicht bij ons. We voelen ons door Hem begrepen. Het is een troost te mogen weten dat deze verzoekingen er mogen zijn en ons steeds weer bedreigen. We weten echter dat we in deze aanvechtingen niet alleen zijn, maar dat Jezus ze precies zo heeft ervaren. 

Laten we ons daarom bekeren door ons dieper te wortelen in God  zodat we niet omvallen als een storm van verzoekingen de kop opsteekt. Op die manier kunnen we onze zwakheden overwinnen en veerkrachtige mensen worden!

Bezinningsmuziek

Groot Dankgebed

Communielied

 

------