|
|
24 januari 2021
Wereldgebed
De wereld mocht deze week aanwezig zijn bij een
gebeurtenis met een onmiskenbaar bijbels gehalte.
Daar stond een man, daar stond een vrouw, krachtig
in hun getuigenis.
De vieringen van de afgelopen weken en die van
vandaag, verwijzen naar Jezus die er stààt, en naar
de apostelen die gerààkt zijn door wie ze daar zién,
in zijn diepste betekenis. Ze voelen zich daardoor
‘geroepen’, en ze volgen Hem. Maar geloven heeft
eerder met ‘zien’ te maken, leren we, niet met
‘roepen’.
Er zijn wereldleiders die roepen, medogenloos
roepen. We kennen ze uit de geschiedenis. Maar er
zijn er ook die als het ware ‘oproepen om te zien’,
en dààrdoor inspireren om te ‘volgen’. Nelson
Mandela, Martin Luther King, Mahatma Gandhi,… zij
tonen een weg. Niet zelden omdat ze zelf
fundamenteel anders zijn gaan kijken door wat ze
persoonlijk hebben meegemaakt. Ook Joe Biden, vanuit
het vele verdriet in zijn leven.
Maar als we goed rondom ons kijken, is het doorgaans
vooral de ‘kleine goedheid’ die ons inspireert, om
Emmanuel Levinas te citeren. Het stille voorbeeld
van gewone mensen, dat oproept tot
verantwoordelijkheid. Er is dan die overspringende
vonk die verbindt, ‘van binnenkant tot binnenkant’
zoals iemand het vorige week verwoordde in de vrije
voorbeden.
Want in de stem, maar ook in de daad van een
medemens weerklinkt de stem van God.
“Alleen wie voor zichzelf het licht heeft ontstoken
kan een baken van licht zijn voor de ander”, schreef
Schopenhauer. Of, zoals een quote uit de krant van
dit weekend luidt : “De grootste inspanning die het
leven van ons verlangt is niet de keuze tussen zijn
of niet-zijn. Het is het verschil te leren zien
tussen zij die doen en zij die niet-doen. Zij die
spreken, en zij die zwijgen.”
We kunnen deze hoopvolle boodschap van de jonge
Amanda Gorman nog het best verwoorden met de laatste
zinnen uit haar gedicht van deze week :
“De nieuwe dageraad breekt aan als wij
hem bevrijden
Vurig en onbevreesd
Want er is altijd licht
Alleen als we dapper genoeg zijn om het te
zien
Alleen als we dapper genoeg zijn om het te
zijn.”
Rita
Daneels |
|
