20 september 2020
Wereldgebed
Recente
wereldgedachten en gebed
1. In mijn mailbox verscheen onlangs een oproep
om te protesteren tegen het inzetten van
Belgische jachtvliegtuigen in Syrië. Gewoon een
handtekening zetten, enkele seconden engagement
en dan terug naar de orde van de dag, mijn orde
van de dag : een kop koffie zetten,…
De dochter van mijn broer is
getrouwd met een Belgische F-16 piloot, die naar
Syrië gaat en o.a. enige tijd geleden met zijn
Belgisch vliegtuig IS ging bestrijden toen die
op die berg mensen vermoordden, vrouwen
verkrachten en tot slavernij dwongen. Ik zat in
die periode op een familiefeest naast hem en
bedacht dat hij wel zijn leven riskeerde om aan
die verschrikking daadwerkelijk iets te doen. Ik
lees er alleen maar over in de krant, voel me
dan een kort moment ontzet maar eet ik toch
rustig naast hem mijn kroketten verder. Mijn
engagement tegenover zijn engagement .
Ik vind de wereld te complex…
2.“De meeste mensen deugen” is de
titel van een erg populair boek van de 32-jarige
Nederlandse domineezoon Rutger Bregman. “Papa je moet dit
boek echt lezen”, zeggen mijn kinderen.
Maar ondertussen lees ik in de
krant over de onmogelijke dramatiek van het
uitgebrande vluchtelingenkamp Moria. Die mensen
zitten daar toch vooral omdat het in hun land
niet deugt. Zijn het hun leiders die niet
deugen? Zijn het de structuren van hun land, die
niet deugen?
An en ik bezochten recent
de 12de-eeuwse abdij van Conques in
Zuid-Frankrijk. De westgevel bevat een timpaan
-‘vaut le
voyage’ - over het laatste oordeel,
verdeeld in twee helften. Aan de rechterhand van
de oordelende God gaan de mensen naar de hemel.
Links van hem worden ze opgegeten door
vreselijke monsters. De deugdzame goeden worden
gescheiden van de slechten. Dit beeldhouwwerk
had de bedoeling om de middeleeuwers aan te
sporen tot een deugdzaam leven.
3. Enkele dagen geleden ging ik
met enkele boeken naar De Slegte. Ik legde aan
de inkoper uit dat de opbrengst naar een
vluchtelingenfamilie ging in Afrika en vroeg hem
om - als dat mogelijk was - mild te zijn in zijn
(laatste?) oordeel. Elk boek werd evenwel
gescand en via de computer gecontroleerd op
restwaarde. Op het einde zei de man dat hij maar
40 euro kon bieden voor een twintigtal boeken.
Ik ging, inwendig zuchtend, akkoord. Daarop
tastte hij naar zijn achterzak, haalde zijn
portefeuille boven en gaf me 5 euro extra van
hemzelf. “Voor
die familie”, mompelde hij.
4. Zou het niet zijn dat wij -
als mensen - altijd in zekere mate deugen
én in zekere mate niet deugen, soms meer en dan
weer minder. En is het niet onze opdracht - als
christen - om ons te oefenen om meer een
meer ‘te deugen’? Ik wil vandaag een wereldgebed
vragen voor alle mensen opdat ze in de situaties
die zich elke dag voordoen geïnspireerd raken
voor het goede en daar hun handelen op richten.
Vragen we dit ook voor onszelf.
Herman Wouters
|
