------
Welkom
------
Liturgie
------
Vorming
------
Historiek
------
Archief
------
Kalender
Share-project
------





15 Augustus 2019: Maria Hemelvaart

       Maria Hemelvaart (Lc. 1, 39-56)

Lut Lemmens


Openingslied  gezegend deze dag 103

Kruisteken en welkom

Inleiding

Vandaag vieren we naar goede gewoonte het feest van Maria ten hemel opneming of anders gezegd Mariahemelvaart.

Anders dan bij Jezus, vinden we geen specifieke evangelietekst daarrond in het nieuw testament.  De lezing van vandaag grijpt zelfs terug naar de periode van de zwangerschap van Maria en haar bezoek aan Elisabeth.  Daarin lezen we haar prachtig Magnificat en haar grote dienstbaarheid en devotie. 

Het geloof in de tenhemelopneming dateert uit de 6de eeuw en wordt in de katholieke kerk sinds ongeveer 700 gevierd als een hoogfeest.  In de christelijke iconografie zijn er afbeeldingen die de tenhemelopneming van Maria door Jezus voorstellen.  Ook de kroning van Maria in de hemel maakt deel uit van de Mariadevotie.  In 1950 verkondigde Paus Pius XII de tenhemelopneming als dogma fidei. Als ik het goed begrijp,  een manier om het Goddelijk aspect van Maria te bezegelen.  Zo vertegenwoordigt Maria mijns inziens het Goddelijk vrouwelijke aspect in onze geloofstraditie.

In elk geval is dit jaarfeest het belangrijkste moment om Maria te eren.   En niet alleen als moeder van Jezus, maar ook als onze Goddelijke moeder.  Dat is hoe ik Maria ervaar en daarover getuig ik graag op deze feestelijke Maria-dag.

Laten we het eerst stil maken en bidden.


Openingsgebed.

Lieve Maria

Vandaag sta Jij in onze viering centraal.
We willen jou eren en danken.
Dank zij jou werd Jezus onder ons geboren
En kon Hij zijn missie volbrengen.
Je steunde Hem door dik en dun, onvoorwaardelijk.
En je hebt net als Hij een bevoorrechte plaats in ons hart.
Tot jou kunnen we bidden in  dankbaarheid of in nood.
In jou vinden we een goddelijke moeder die er steeds is en zal zijn.
Dank dat we bij jou kracht en troost vinden
Dat onze zachtheid door jou gewekt wordt
Telkens we daarom vragen.
Zegen en dank.


Al zingend bidden we samen Wek mijn zachtheid 
Lied 136

Evangelie Lucas 1, 39-56

Lied: Lied van Maria 593


Homilie

In heel het nieuw testament is Maria zeer bescheiden aanwezig.  En toch is ze meer dan een gewone vrouw die een wel heel bijzonder kind ter wereld bracht.  In haar Magnificat lezen we dat ze zich daarvan bewust is.  Net als Elisabeth is ze een ingewijde en bijzonder spirituele vrouw.  Ze is zuiver van hart en zuiver van intenties.  Ze begrijpt de goddelijke boodschappen in haar dromen en visioenen.  Ze toont een onvoorwaardelijke dienstbaarheid tegenover God in alle aspecten van haar leven en in haar moederschap.  Ze geeft Jezus de ruimte om zijn pad te gaan en is stil aanwezig en soms pleitbezorgster.  Als moeder in elk geval een schitterend voorbeeld.  Een volmaakt voorbeeld dat misschien erg hoog gegrepen is voor ons, gewone moeders… gewone mensen. 

In de Mariadevotie zien we dat Maria veel meer dan dat betekent, dat ze ook voor ons de rol van moeder kan hebben, van Goddelijke Moeder.  Het rozenkransgebed werd vroeger in elk gezin gebeden, de kaarsjesprocessies en volksdevotie waren en zijn overal te lande een uiting van liefde voor Maria.  Het Weesgegroet hield stand, net als het onze Vader. In de Dominicaanse praktijk heeft het Salve Regina een belangrijke plaats in het avondgebed en is Maria een belangrijke pijler van de spirituele beleving.  Ik las dat Maria op 8 mei gevierd wordt in de Dominicaanse liturgie onder de speciale titel van Beschermvrouwe van de orde.  Dat was me niet zo duidelijk en verheugt me.

Zelf ervaar ik moeder Maria als de goddelijke moeder tot wie ik me kan richten om steun en troost te ontvangen.
Ik bid graag een Weesgegroet en doe dat met volle aandacht voor elk woord, anders dan toen ik lang geleden de rozenkrans bad en nauwelijks wist wat ik zegde. Ik hou nochtans van repetitieve gebeden en gezangen, maar bij het wees gegroet is dat veranderd. Ik zal er nu maar eentje tegelijk bidden met heel mijn hart en heel mijn ziel.
Ik moet daarbij een bekentenis doen...
Sinds een aantal jaar, eigenlijk naar aanleiding van mijn reis naar Peru, heb ik een stukje tekst veranderd in het wees gegroet. In contact met de Inca-traditie dat het katholiek geloof integreerde in de eigen geloofstraditie, had ik meer en meer moeite om ‘arme zondaars’ te bidden. Het begrip erfzonde werd in Peru vervangen door erfdeugd.  Zij gaan ervan uit dat we allemaal een zaadje van licht in ons dragen dat we tijdens ons leven kunnen laten ontkiemen door gebed en goede daden.  Mijn hart sprong omhoog toen ik dat hoorde en bevrijdde me geleidelijk aan van de schuldgevoelens uit mijn opvoeding enerzijds en de nadruk van de kerk op schuld en zonde anderzijds.
In het groeiend bewustzijn van het licht en de liefde die ik in me draag en steeds meer kan laten stralen, wou ik me daarvan bevrijden, zonder echter mijn oorspronkelijk geloof te verloochenen.
De woorden ‘arme zondaars’ kregen sindsdien een gewicht en een zwaarte die me teneerdrukten en dat voelde niet goed meer. Niet dat ik zonder zonden zou zijn want dat hoort bij het mens zijn, maar een arme zondaar voel ik me allesbehalve :-).  Mijn leuze is ‘ik doe mijn best en God doet de rest’ ;-)
Op een gezegend moment kwamen plots de woorden ‘moeder Gods, bid voor ons, mensen van goede wil’ en sindsdien bid ik het Weesgegroet op die manier. Ik geef toe, erg orthodox is dat niet, maar zelf ben ik er blij mee.

Toen ik twee zondagen geleden na Sabine haar prachtige ‘woorddienstmis’ op wandel ging in het bos ging ik zoals vaak het kapelletje van het zoet water binnen.  Nagenietend van de mooie viering en vooruitkijkend naar vandaag, maakte ik het stil in mezelf en stemde ik me op Maria af;  dit keer zonder woorden.  Gewoon stil en ontvankelijk voor haar aanwezigheid.   Ik was ontroerd door de liefdevolle energie die ik voelde, heel zacht en teder van kwaliteit.  Het voelde als een soort bad in gelukzaligheid dat me totaal omvatte en diepgelukkig maakte.  Er kwam een diepe rust over mij met het gevoel ‘alles is goed zoals het is’.  En dat ik graag gezien word zoals ik ben, met zonden en al ;-).
Ik voelde een diepe dankbaarheid voor deze genade;  een geprivilegieerd moment dat ik met gemak terug kan oproepen, ook hier en nu.  In de hoop dat een sprankeltje daarvan ook jullie hart aanraakt wil ik tot slot van de woorddienst de liefdevolle zachtheid van Maria uiten via een intuïtieve klankimprovisatie.  Ik verzoek jullie daarvoor de ogen te sluiten en het rationeel denken zo mogelijk ‘on hold’ te zetten.

Daarna kan wie wil zo meteen een kaarsje naar voor brengen en rond het Mariabeeld zetten om haar te eren en te vieren.



Kaarsjes rond haar beeld zetten


Voorbeden vanuit de gemeenschap.

Maria is als geen ander pleitbezorgster voor onze intenties en gebeden.
Wie wil kan een persoonlijk gebed aan Maria uitspreken.  Op die manier bidden we samen en versterken we het gebed en ondersteunen we elkaar.
Na elke voorbede zingen we het refrein van lied 891 : mijn hart zingt voor de Heer – Magnificat.


149
Groot dankgebed : adem van mensen  166

191 door Marcel

Onze Vader rond het altaar

Slotlied kleine psalm 851

Zending en zegen
 


------