15 Augustus 2019: Maria Hemelvaart
Maria
Hemelvaart (Lc. 1, 39-56)
Lut
Lemmens
Openingslied
gezegend deze dag 103
Kruisteken en
welkom
Inleiding
Vandaag vieren we naar goede gewoonte het feest
van Maria ten hemel opneming of anders gezegd
Mariahemelvaart.
Anders dan bij Jezus, vinden we geen specifieke
evangelietekst daarrond in het nieuw
testament. De lezing van vandaag grijpt
zelfs terug naar de periode van de zwangerschap
van Maria en haar bezoek aan Elisabeth.
Daarin lezen we haar prachtig Magnificat en haar
grote dienstbaarheid en devotie.
Het geloof in de tenhemelopneming dateert uit de
6de eeuw en wordt in de katholieke kerk sinds
ongeveer 700 gevierd als een hoogfeest. In
de christelijke iconografie zijn er afbeeldingen
die de tenhemelopneming van Maria door Jezus
voorstellen. Ook de kroning van Maria in
de hemel maakt deel uit van de
Mariadevotie. In 1950 verkondigde Paus
Pius XII de tenhemelopneming als dogma fidei.
Als ik het goed begrijp, een manier om het
Goddelijk aspect van Maria te bezegelen.
Zo vertegenwoordigt Maria mijns inziens het
Goddelijk vrouwelijke aspect in onze
geloofstraditie.
In elk geval is dit jaarfeest het belangrijkste
moment om Maria te eren. En niet
alleen als moeder van Jezus, maar ook als onze
Goddelijke moeder. Dat is hoe ik Maria
ervaar en daarover getuig ik graag op deze
feestelijke Maria-dag.
Laten we het eerst stil maken en bidden.
Openingsgebed.
Lieve Maria
Vandaag sta Jij in onze viering centraal.
We willen jou eren en danken.
Dank zij jou werd Jezus onder ons geboren
En kon Hij zijn missie volbrengen.
Je steunde Hem door dik en dun,
onvoorwaardelijk.
En je hebt net als Hij een bevoorrechte plaats
in ons hart.
Tot jou kunnen we bidden in dankbaarheid
of in nood.
In jou vinden we een goddelijke moeder die er
steeds is en zal zijn.
Dank dat we bij jou kracht en troost vinden
Dat onze zachtheid door jou gewekt wordt
Telkens we daarom vragen.
Zegen en dank.
Al
zingend bidden we samen Wek mijn zachtheid
Lied 136
Evangelie
Lucas 1, 39-56
Lied:
Lied van Maria 593
Homilie
In heel het nieuw testament is Maria zeer
bescheiden aanwezig. En toch is ze meer
dan een gewone vrouw die een wel heel bijzonder
kind ter wereld bracht. In haar Magnificat
lezen we dat ze zich daarvan bewust is.
Net als Elisabeth is ze een ingewijde en
bijzonder spirituele vrouw. Ze is zuiver
van hart en zuiver van intenties. Ze
begrijpt de goddelijke boodschappen in haar
dromen en visioenen. Ze toont een
onvoorwaardelijke dienstbaarheid tegenover God
in alle aspecten van haar leven en in haar
moederschap. Ze geeft Jezus de ruimte om
zijn pad te gaan en is stil aanwezig en soms
pleitbezorgster. Als moeder in elk geval
een schitterend voorbeeld. Een volmaakt
voorbeeld dat misschien erg hoog gegrepen is
voor ons, gewone moeders… gewone mensen.
In de Mariadevotie zien we dat Maria veel meer
dan dat betekent, dat ze ook voor ons de rol van
moeder kan hebben, van Goddelijke Moeder.
Het rozenkransgebed werd vroeger in elk gezin
gebeden, de kaarsjesprocessies en volksdevotie
waren en zijn overal te lande een uiting van
liefde voor Maria. Het Weesgegroet hield
stand, net als het onze Vader. In de
Dominicaanse praktijk heeft het Salve Regina een
belangrijke plaats in het avondgebed en is Maria
een belangrijke pijler van de spirituele
beleving. Ik las dat Maria op 8 mei
gevierd wordt in de Dominicaanse liturgie onder
de speciale titel van Beschermvrouwe van de
orde. Dat was me niet zo duidelijk en
verheugt me.
Zelf ervaar ik moeder Maria als de goddelijke
moeder tot wie ik me kan richten om steun en
troost te ontvangen.
Ik bid graag een Weesgegroet en doe dat met
volle aandacht voor elk woord, anders dan toen
ik lang geleden de rozenkrans bad en nauwelijks
wist wat ik zegde. Ik hou nochtans van
repetitieve gebeden en gezangen, maar bij het
wees gegroet is dat veranderd. Ik zal er nu maar
eentje tegelijk bidden met heel mijn hart en
heel mijn ziel.
Ik moet daarbij een bekentenis
doen...
Sinds een aantal jaar, eigenlijk naar
aanleiding van mijn reis naar Peru, heb ik een
stukje tekst veranderd in het wees gegroet. In
contact met de Inca-traditie dat het katholiek
geloof integreerde in de eigen geloofstraditie,
had ik meer en meer moeite om ‘arme zondaars’ te
bidden. Het begrip erfzonde werd in Peru
vervangen door erfdeugd. Zij gaan ervan
uit dat we allemaal een zaadje van licht in ons
dragen dat we tijdens ons leven kunnen laten
ontkiemen door gebed en goede daden. Mijn
hart sprong omhoog toen ik dat hoorde en
bevrijdde me geleidelijk aan van de
schuldgevoelens uit mijn opvoeding enerzijds en
de nadruk van de kerk op schuld en zonde
anderzijds.
In het groeiend bewustzijn van het licht en de
liefde die ik in me draag en steeds meer kan
laten stralen, wou ik me daarvan bevrijden,
zonder echter mijn oorspronkelijk geloof te
verloochenen.
De woorden ‘arme zondaars’ kregen sindsdien een
gewicht en een zwaarte die me teneerdrukten en
dat voelde niet goed meer. Niet dat ik zonder
zonden zou zijn want dat hoort bij het mens
zijn, maar een arme zondaar voel ik me
allesbehalve :-). Mijn leuze is ‘ik doe
mijn best en God doet de rest’ ;-)
Op een gezegend moment kwamen plots de woorden
‘moeder Gods, bid voor ons, mensen van goede
wil’ en sindsdien bid ik het Weesgegroet op die
manier. Ik geef toe, erg orthodox is dat
niet, maar zelf ben ik er blij mee.
Toen ik twee zondagen geleden na Sabine haar
prachtige ‘woorddienstmis’ op wandel ging in het
bos ging ik zoals vaak het kapelletje van het
zoet water binnen. Nagenietend van de
mooie viering en vooruitkijkend naar vandaag,
maakte ik het stil in mezelf en stemde ik me op
Maria af; dit keer zonder woorden.
Gewoon stil en ontvankelijk voor haar
aanwezigheid. Ik was ontroerd door
de liefdevolle energie die ik voelde, heel zacht
en teder van kwaliteit. Het voelde als een
soort bad in gelukzaligheid dat me totaal
omvatte en diepgelukkig maakte. Er kwam
een diepe rust over mij met het gevoel ‘alles is
goed zoals het is’. En dat ik graag gezien
word zoals ik ben, met zonden en al ;-).
Ik voelde een diepe dankbaarheid voor deze
genade; een geprivilegieerd moment dat ik
met gemak terug kan oproepen, ook hier en
nu. In de hoop dat een sprankeltje daarvan
ook jullie hart aanraakt wil ik tot slot van de
woorddienst de liefdevolle zachtheid van Maria
uiten via een intuïtieve
klankimprovisatie. Ik verzoek jullie
daarvoor de ogen te sluiten en het rationeel
denken zo mogelijk ‘on hold’ te zetten.
Daarna kan wie wil zo meteen een kaarsje naar
voor brengen en rond het Mariabeeld zetten om
haar te eren en te vieren.
Kaarsjes rond
haar beeld zetten
Voorbeden
vanuit de gemeenschap.
Maria
is als geen ander pleitbezorgster voor onze
intenties en gebeden.
Wie wil kan een persoonlijk gebed aan Maria
uitspreken. Op die manier bidden we samen
en versterken we het gebed en ondersteunen we
elkaar.
Na elke voorbede zingen we het refrein van lied 891 :
mijn hart zingt voor de Heer – Magnificat.
149
Groot dankgebed
: adem van mensen 166
191 door
Marcel
Onze Vader
rond het altaar
Slotlied
kleine psalm 851
Zending en
zegen
|