------
Welkom
------
Liturgie
------
Vorming
------
Historiek
------
Archief
------
Kalender
Share-project
------





14 januari 2018

                Roeping van de eerste leerlingen

Lut Lemmens

Openingszang 001: “Wie anders zou de hemel dragen?"

Inleiding


Vandaag is het de Werelddag van de Migrant en de Vluchteling. We verbinden ons in deze viering ook met deze wereldwijde intentie.

In het evangelie van vandaag lezen we de roeping van de eerste leerlingen. Dat is het titeltje dat boven de pericoop staat. Als je het mij vraagt, een hele sprong in de tijd tov de viering van vorige week. Johannes maakt twee van zijn leerlingen opmerkzaam op Jezus die hen voorbij gaat. Spontaan gaan de twee Jezus achterna. Als Jezus voelt dat Hij gevolgd wordt, stelt Hij hen de vraag ‘wat verlangt gij’? : een respectvolle, open vraag. En ook Jezus’antwoord op hun verzoek om te zien waar hij verblijft, is tegemoetkomend. ‘Gaat mee om het te zien’ met andere woorden: wees welkom, kijk, voel, ervaar. Jezus ronselt de twee leerlingen van Johannes niet, Hij staat open en stelt zich beschikbaar op. De leerlingen blijven bij Hem uit eigen beweging en uit vrije wil. En Jezus weet al wie simon is en voorspelt dat hij rots genoemd zal worden.
Een heel bijzondere gang van zaken vind ik, alsof ze elkaar vinden en herkennen. De twee weten niet waar het toe zal leiden, ze hebben niet het flauwste benul van wat hen te wachten staat, maar het moet een heel beklijvende ontmoeting zijn geweest die hun leven radicaal veranderd heeft. Ze moeten zich heel erg aangetrokken en geraakt gevoeld hebben dat ze hun dagdagelijkse bezigheden hebben laten vallen om Jezus te volgen. Alsof hun leven stil valt en ze doordrongen worden van een andere dimensie van Zijn, die hen thuis brengt bij zichzelf.

Openingsgebed

Heer Jezus
Net als de twee eerste leerlingen keren wij ons naar U
Dank dat gij ons ons opneemt in uw liefde
Dank dat gij ons gemoed tot rust brengt
zodat we dieper in onze eigen heilige ruimte kunnen zakken
Dank dat gij ons hart Opent
In liefde voor U,
in liefde voor de Vader en de Moeder
in liefde voor moeder aarde en voor elkaar
in liefdevolle verbondenheid met migranten, vluchtelingen,
mensen in nood
dank dat gij licht op ons pad brengt en ons uitnodigt te worden wie we in wezen zijn
kinderen van licht en liefde

Lied 140: “Gegroet en gezegend
Evangelie: Joh 1, 35-42

Homilie


De leerlingen van Johannes boften dat ze Jezus konden ontmoeten en in zijn aanwezigheid konden vertoeven, bij Hem konden blijven om Hem te leren kennen zodat ze van Hem konden leren uit ervaring. Heel hun wezen zal zich opgeladen hebben met het licht en de liefde die Jezus uitstraalde. Ze konden rechtstreeks via Hem de liefde en het licht dat Jezus verbindt met de Vader opdrinken.
Jezus straalde totaal het tegenovergestelde uit dan de hogepriesters en farizeeers met hun morele wetten, regels en oordelen allerhande. Wat een voorrecht moet dat geweest zijn, wat een omwenteling ook.

Ik kan me voorstellen hoe de leerlingen en volgelingen in de nabijheid van Jezus geheeld werden, stilaan vervuld werden van diezelfde pure liefde, aangestoken werden door dezelfde missie, gretig wouden leren en navolgen. De warmte en intensiteit van Zijn liefde, de rust van Zijn onwrikbaar vertrouwen in de Vader, de moed waarmee Hij zijn weg ging tot het einde, de stilte waarin ze zich vaak terugtrokken moet een grote transformatie teweeggebracht hebben.

De verhalen die werden overgeleverd geven daar een beeld van dat voor ons een cognitief spoor trekt, nieuwsgierigheid wekt, boeit en inspireert. Daar moeten wij het mee doen. En natuurlijk met het besef dat waar twee of meer mensen samen zijn in Jezus’naam, Hij in hun midden is. Vandaar het belang van rituelen en eucharitie vieren.

Het heeft bij mij heel lang geduurd voor die eerder rationele band werkelijk een liefdevolle band werd. Ik bad en mediteerde al vele jaren toen ik in een krachtige mystieke ervaring Jezus’ liefdevolle energie voor het eerst mocht waarnemen. Ik voelde wat onvoorwaardelijke liefde is toen mijn hart openging om Zijn Goddelijke liefde op te nemen en te integreren.
Sinsdien zoek ik regelmatig de stilte op om me op Jezus goddelijke liefde af te stemmen.

Ik begrijp heel goed dat monniken en religieuzen zich terugtrekken uit de lawaaierige wereld en dat hun kloosters vaak heel afgelegen liggen midden in de natuur. De stilte en de kracht van de natuur dragen ertoe bij dieper contact te krijgen met de eigen innerlijke heilige ruimte waar men God kan ontmoeten en leren leven vanuit het hart.

De combinatie met de natuur werkt ook voor mij heel goed. Daarom ben ik ook zo blij met de grote ramen in deze kapel en de prachtige bomen waar we op uitkijken.
Telkens als ik me afstem op Jezus, voel ik mijn hart opengaan in liefdevolle gelukzaligheid en lossen alle akkefietjes van het dagelijks leven zich als vanzelf op. Maar ook onmacht en zwaarte worden dan van me afgenomen. Heel vaak wordt verdriet of pijn opgelicht door bevrijdende tranen. De laatste paar jaar vraag ik Jezus ook rechtstreeks heling en vraag ik Zijn hulp als ik helend werk doe voor anderen.

Vanuit die liefdesband leven is heel wat anders dan het in eer en geweten toepassen van de wetten en regels die ons zijn aangeleerd of opgedrongen door de kerk. Het goede ‘doen’ is heel wat anders dan ernaar streven alles met liefde te doen. En als liefde op de eerste plaats komt, ben ik er gerust in dat ons grondig gevormd geweten er wel zal over waken dat we het goede doen...

Op die manier kan de eigen innerlijke onschuld en het basisvertrouwen hersteld worden en vindt een ontvoogding plaats van een heel aantal schuldcomplexen en misvattingen waar velen onder ons mee opgezadeld werden.
En dan verdwijnt meer en meer het gevoel van ‘moeten’ en ‘niet mogen’ om plaats te maken voor innerlijke vrijheid en een groeiend bewustzijn van wat er écht toe doet in het leven.
Namelijk met Liefde en de talenten die ons gegeven zijn de weg van licht en liefde leven die Jezus ons toonde. En dat, ieder op zijn of haar eigen unieke manier.

Dit wordt mooi verwoord in de tekst van het volgende lied dat we als 2de lezing nemen.
Lied 581: “Zoals ik zelf gezonden ben”

Als afsluiting van deze woorddienst wil ik jullie graag uitnodigen de ogen te sluiten en het nog even stil te laten worden vanbinnen. Gelaat en lichaam mogen zich ontspannen terwijl je toch opgericht blijft zitten en het kan helpen de aandacht bij de adem te brengen zoals die aan de neusvleugels zachtjes langsstrijkt bij in en uitademen. Zo wordt de rust dieper en komt er stilte tussen de gedachten door ….
Vanuit mijn stilte verbind ik me met de liefdevolle aanwezigheid van Jezus om deze met jullie te delen via klank.
Nadien bewaren we de stilte tijdens het naar voor brengen van de offergaven en de kaarsjes met eigen intenties.

Lied 149: “Oergebaar”

Dankgebed
: “Adem van mensen”

Slotgebed

Dank dat gij telkens opnieuw ons hart Opent
In liefde voor U,
in liefde voor de Vader en de Moeder
in liefde voor moeder aarde en al haar kinderen
dank dat Gij licht op ons pad brengt en ons uitnodigt te worden wie we in wezen zijn
kinderen van licht en liefde

Slotlied nr 851: “Kleine psalm”

------