------
Welkom
------
Liturgie
------
Vorming
------
Historiek
------
Archief
------
Kalender
------




17 Juni 2012

Het Rijk Gods en het mosterdzaadje (Mc 4,29-34)

Gonda Mertens

Inleiding

Bij de parabel van het mosterdzaadje en het Rijk Gods, denk ik spontaan aan een anekdote uit de lagere schooltijd van de kinderen…Op een dag kwam een van hen thuis met een piepklein mosterdplantje… Ik had dit nooit eerder gezien…en nu kreeg ik de kans om met eigen ogen het groeiproces te volgen. En of het groeide…elke dag ongeveer 1 centimeter…Ik sloeg dit vol bewondering en verbazing gade, het ontroerde mij zelfs … Maar wat doe je met een mosterdstruik in wording op de vensterplank van je keuken?
Daarom zochten we voor het tere , snel opgeschoten plantje een plaatsje in de tuin. Maar toen liep het mis … Het overmoedige plantje leek niet bestand tegen de krachten van de natuur; storm, wind en regen… en van het zo gekoesterde en geliefde mosterdzaadje bleef niets meer over…

Vanuit deze ontgoochelende ervaring, stel ik een aantal vragen…. Hoe is het mosterdzaadje symbool voor het Rijk Gods… Heeft het christendom niet veel van zijn jeugdige frisheid en profetische kracht verloren door te kiezen voor aanzien en macht, en willen heel wat kerkleiders die macht vasthouden? En wat zijn daar misschien de gevolgen van ? Wat is er van Kerk, christendom en geloof nog overeind gebleven, in ons gezin, op school, in onze vriendenkring en in onze hedendaagse westerse samenleving? Zijn we er nog wel gerust in en werken we heel bezorgd, vanuit de basis , aan een diepgaande vernieuwing, of wachten we misschien gelaten op een aangekondigde restauratie van boven uit …?

Wat was Jezus’ droom over het ‘Rijk van God’? Hoor ik daarin thuis? En wat doe ik om die onvoorstelbaar mooie droom te realiseren? ‘Niet iedereen die ‘Heer, Heer tot mij zegt zal het koninkrijk van de hemel binnengaan, alleen wie handelt naar de wil van mijn hemelse Vader’, zegt Jezus (Mt 7, 21) En ‘als jullie geloof hebben als een mosterdzaadje zal niets voor jullie onmogelijk zijn’. … Wie kan er dan nog gered worden, vragen de ontgoochelde leerlingen. .. Bij mensen is dat onmogelijk, maar bij God is alles mogelijk’ krijgen wij te horen…

Mosterdzaad is éénjarig onkruid…Misschien een verwijzing naar de menselijke beperktheid en de grenzen van het Rijk, enerzijds en het liefdevol onophoudelijk maar meestal verborgen handelen van God in deze wereld, anderzijds… Straks wil ik wat dieper hierop ingaan ...

Homilie

De vraag naar God en het beloofde Gods Rijk is brandend actueel en ook heel problematisch… Wanneer ik zie hoe de wereld, de mensheid en de Kerk er vandaag aan toe zijn, heb ik maar weinig reden tot optimisme of enthousiasme…God en het Gods Rijk lijken ver weg…en van de enorme groei van het piepkleine mosterdzaadje is weinig over gebleven , je merkt er nog nauwelijks iets van..

Ligt het christendom en daarmee ook het geloof in het Rijk Gods dan op sterven?
Als wij onder christendom verstaan een van de vele religies of ideologieën van de moderne tijd, dan is het einde niet ondenkbaar…en misschien zelfs wenselijk… Als men onder het christendom verstaat, het evangelie in zijn profetische, ongehoorde en radicale oproep tot universele broederliefde en gerechtigheid dan staan we amper aan het begin ervan…
We zullen de weg terug moeten gaan naar de oorsprong, de plaats van geboorte… ‘Alleen wie opnieuw geboren wordt kan het koninkrijk van God zien’ zegt Jezus aan Nicodemus . ‘Wees niet verbaasd dat ik u zei dat jullie allemaal opnieuw geboren moeten worden.’ ( Joh 3,3 - 8) Nicodemus zag dat niet echt zitten…En wij?

Wat betekent ‘opnieuw geboren worden’ voor ons hier en nu? Gaat het over een vernieuwde blik en niet langer zich blind blijven staren op allerlei theologische verschillen en andere pietluttigheden die verhinderen om het ‘wezenlijke’ te zien…? In Jezus boodschap over het Gods Rijk ligt de nadruk toch vooral op authenticiteit en bekering…Zijn traditie en leergezag belangrijk in zover zij de weg wijzen naar God en Jezus?

Er is geen authentiek christendom denkbaar dat zou uitgaan van een tabula rasa van het verleden. Maar vandaag willen we vooral duidelijk en vastberaden opkomen voor deze wereld die de onze is, de wereld waarin wij wonen en waarvan wij houden. Het levensgevoel van de moderne mens dienen we ernstig te nemen …Het ‘ goede nieuws’, de ‘blijde boodschap’ van heil en bevrijding, is bedoeld voor de hele wereld … Alle vogels van de hemel mogen zich nestelen in de schaduw, de vreugde en de vrede van het Rijk.
Niemand wordt uitgesloten of krijgt te horen dat hij of zij er niet, of niet meer, bij hoort…om welke reden, opvattingen, misstappen of om wat dan ook… ‘Ik ben niet gekomen om rechtvaardigen te roepen maar zondaars’ ( Mc 2, 17) zegt Jezus .

We sympathiseren niet langer met een religie van angst en schuld, die het voor moderne gelovigen onmogelijk maakt om de evangelische nieuwheid gestalte te geven. Het evangelie is breuk en staat haaks tegenover een levensopvatting die het individu centraal plaatst.  De boodschap van het komende Rijk Gods is uitdagend radicaal maar ook vreugdevol en hoopgevend. De waarheid ervan kan enkel oplichten als de inzet voor mens en wereld geen grenzen kent.

Evangelisch leven heeft weinig te maken met het angstvallig naleven van een aantal nietszeggende wetten en regels…maar alles met het ijveren voor universele gerechtigheid en broederliefde … De profetische kracht en bezieling van de blijde boodschap, ligt vooral in de verbazing over het ongehoorde dat erin wordt aangezegd over Jezus, over de mens, over God en zijn Rijk en in de onvoorwaardelijke liefde voor kleine, zwakke, rechteloze, diep gekwetste en opgejaagde mensen. Dit is verbijsterend en daarom worden wij , telkens weer opnieuw opgeroepen om de strijd aan te binden tegen onrecht lijden en verdriet in onze wereld, waar en hoe dan ook… We beseffen dat vrede en gerechtigheid nog lang niet gerealiseerd zijn …

Het is best mogelijk dat juist in het hart van de schijnbare ondergang en instorting van het christendom, bijna overal in onze westerse wereld, het Rijk Gods nieuwe adem en levenskans krijgt. Zoals een mogelijkheid die onverwacht opengaat, oneindig broos en sterk als een mosterdzaadje, broos en sterk als het leven zelf…totaal anders dan wat wij vaak denken, hopen of verwachten… Daarom vertrouwen we ons toe aan Gods belofte; ‘Ik zal er zijn ‘ en willen we vasthouden aan Jezus’ woord, dat het kleinste van alle zaadjes zal uitgroeien tot een sterke plant of grote struik… En dat de vogels van de hemel zullen komen nestelen in zijn takken…

In realiteit kan een mosterdstruik geen vogels aantrekken om er hun nest in te bouwen… De logica van het Rijk Gods is verrassend anders dan die van mensen. Het wezenlijke is voor de ogen onzichtbaar, en God kom ik ook niet zomaar tegen….Jezus is beeld van de Onzichtbare en toch Nabije God. Hij is Icoon van Licht. God en Zijn Rijk is pure gave, aanwezigheid, lichtflits te midden van duisternis en dood. Jezus verkondigt de komst van dit Rijk en roept zijn volgelingen op tot geloof, inkeer en inzet. Hij vraagt ook om zeker de moed niet te verliezen bij storm, regen en tegenwind. Het Rijk Gods zal zegevieren, waar, wanneer en hoe …blijft verborgen…

Laten we vreugde, hoop en bezieling putten uit de enorme kracht van het piepkleine mosterdzaadje. Moge de Heer God en Jezus onze Broeder ons die zo broodnodige inspiratie en kracht geven…

‘Onze Vader in de hemel Uw Rijk kome’.

------